Definicja PAŃSTWO W GOSPODARCE RYNKOWEJ

Co oznacza: Dążeniem państwa i obiektem jego polityki gospodarczej jest zapewnianie stałego wzrostu konsumpcji i podnoszenie poziomu życia społeczeństwa poprzez: - maksymalizowanie produkcji dzięki racjonalności pozyskiwania i efektywności wykorzystywania ograniczonych zasobów, - wspomaganie przedsiębiorczości i stwarzanie warunków dla swobodnego jej działania w ramach stabilnych norm i regulaminów prawa, - stymulowanie konkurencji i pokonywanie monopoli i monopolistycznych zachowań uczestników rynku, - dbałość o wartość i wymienialność pieniądza, - zapewnianie podstawowego, średniego i wyższego wykształcenia, - stymulowanie możliwie pełnego zatrudnienia ludzi zdolnych i chętnych do pracy i ochrona praw pracowników w ramach ustawodawstwa pracy, - ochrona praw i interesów konsumentów przed nieuczciwymi działaniami przedsiębiorstw przemysłowych, handlowych i usługowych. Jeżeli kraj prowadzi bezpośrednio działalność gospodarczą albo także wpływa na mechanizmy jej regulacji, to: 1. będą produkowane i sprzedawane produkty nie poprzez tych, którzy umieją je najefektywniej i najlepiej wytwarzać i sprzedawać, 2. produkowane będą nie te dobra, które wybraliby nabywcy, gdyby mieli swobodny wybór, 3. nie będzie tworzona nadwyżka korzyści nad kosztami powstająca z efektywnej produkcji, handlu i usług zapewniających satysfakcję nabywcom. Wynika to z: - niższej efektywności przedsiębiorstw państwowych, - nietrafności bezpośredniej ingerencji w stosunki miedzy popytem, podażą i ceną równowagi dokonywanej dzięki polityki finansowej, monetarnej i realokacji zasobów w sferze produkcji, handlu i usług, - słabości aparatu administracyjnego, jego nawyków demonstrowania władzy przy braku kompetencji gospodarczych, - skłonności polityków do utrzymywania i rozszerzania zakresu wpływów dzięki decyzjom zapewniającym krótkotrwałe korzyści dla swego elektoratu kosztem negatywnych długotrwałych następstw dla mechanizmów i zjawisk ogólnogospodarczych i dla przedsiębiorstw i konsumentów.Poważnym następstwem zastępowania systemu rynku poprzez państwową regulację staje się zakłócanie równowagi konsumenta, tj. zachwianie stabilności zwyczajów i możliwości nabywczych posiadanych poprzez konsumentów, przy których maksymalizują swą satysfakcję