Jak dawniej szkorbut leczono… - definicja

Co znaczy: Szkorbut jest chorobą wielonarządową, która jest następstwem niedoboru w pożywieniu kwasu askorbinowego, a więc witaminy C. Szkorbut powszechnie kojarzony jest w pierwszej kolejności z oznakami krwawienia dziąseł, zwany był także gnilcem. Tym, który jako pierwszy podjął się leczenia szkorbutu był szkocki doktor James Lind, któremu powiodło się przekonać admiralicję do tego aby ta podawała marynarzom witaminę C cytrusów. Wg najnowszych określeń, Lind mógł nie być pierwszym, który ustalił fundamentalną receptę na leczenie szkorbutu. Wszystko wskazuje na to, iż 46 lat przedtem, ponieważ w 1707 roku Ebot Mitchell również leczył oznaki szkorbutu. Ebot stworzył 100 stronicowy poradnik dotyczący obejmujący własnymi zagadnieniami prowadzenie gospodarstwa domowego. Tam także zawarł przepis na mieszankę wyciągów z 5 roślin, którą wskazał podawać z sporą ilością soku pomarańczowego, a również białym winem i piwem. Podręcznik pt. Ebot Michell Her Book 1707 została właśnie wykryta w hrabstwie Gloucestershire. W okolicy metody leczenia szkorbutu, znajduje się tam sporo szczegółowych wskazówek pozwalających leczyć inne schorzenia. James Lind natomiast polecił leczyć szkorbut po wyprawie admirała George'a Ansona, który w latach 1740-1744 opłynął świat. W trakcie jego wyprawy z 1300 marynarzy ocalało jedynie 145. Przewarzająca część zgonów był następstwem szkorbutu. aby ustrzec się przed symptomami dolegliwości, Lind zalecał cytrusy. Przepis na cudowną miksturę zawierał pomiędzy innymi: rukiew wodną, warzuchę, bukwicę leśną i piołun. Całość regulaminu uzupełniało wino, sok z pomarańczy i piwo. Szkorbut jest chorobą wielonarządową, spowodowaną poprzez niedobór witaminy C. Szkorbut to nie tylko krwawienie dziąseł, wypadanie zębów, lecz także samoistne krwawienia, osłabienie, bóle mięśni, stawów i kości. Gnilec poprzez dziesiątki lat zbierał krwawe żniwo pośród marynarzy, którzy w okresie wielomiesięcznych wypraw stosowali dietę wyjątkowo ubogą w witaminę C