Opieka zdrowotna w UE - definicja

Co znaczy: Od chwili wejścia Polski do UE wszyscy otrzymamy prawo leczenia się w państwach Wspólnoty. Każdy obywatel państwie członkowskiego ma prawo swobodnego podróżowania, podejmowania pracy, studiowania i zamieszkiwania w wybranym poprzez siebie kraju Unii. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania albo podróży obywatela ubezpieczonego w jednym z krajów UE, prawo do opieki zdrowotnej "podróżuje" wraz z nim. Mimo, iż prawo wspólnotowe stosuje się na obszarze wszystkich państw należących do Unii, są pewne wyjątki. Warto pamiętać, iż w razie Danii regulaminów tych nie stosuje się na obszarze Grenlandii i Wysp Owczych. Podobnie jest w razie Wielkiej Brytanii - nie mają one wykorzystania na terytorium Wysp Normandzkich i Wyspy Mann. Obowiązują z kolei na obszarze Gibraltaru, w razie Francji, również na terytorium Gujany Francuskiej, Reunion, Gwadelupy i Martyniki, a również na należących do Portugalii Azorach i Maderze. Na regulaminy wspólnotowe można się również powoływać w krajach Europejskiego Obszaru Gospodarczego - Islandii, Lichtensteinie, Norwegii i Szwajcarii. regulaminy wspólnotowe jasno określają, kto jest uprawniony do opieki zdrowotnej. To są: - pracownicy najemni i osoby pracujące na własny rachunek i członkowie ich rodzin; - emeryci i renciści i członkowie ich rodzin; - studenci i członkowie ich rodzin; - turyści; - niepracujący i członkowie ich rodzin; Osobami uprawnionymi są również szczególne ekipy zatrudnionych i osób: - pracownicy wysłani i członkowie ich rodzin; - pracownicy przygraniczni i członkowie ich rodzin; - pracownicy sezonowi i członkowie ich rodzin; - bezpaństwowcy i uchodźcy zamieszkali na terytorium państwa członkowskiego UE i członkowie ich rodzin; W przypadku korzystania ze świadczeń zdrowotnych poprzez osobę ubezpieczoną w państwie innym, niż państwo, gdzie się leczy, należy pamiętać o tym, iż ZOZ-y będą zawsze udzielać opieki wedle przepisami własnego państwie. Pacjentowi-cudzoziemcowi przysługują takie same usługi, jak obywatelowi państwie, gdzie korzysta z opieki zdrowotnej. Udając się do lekarza w Polsce, jesteśmy zobowiązani do okazania dokumentu (legitymacja ubezpieczeniowa, odcinek renty albo emerytury), który potwierdza nasze prawa do nieodpłatnych świadczeń zdrowotnych. Podobnie będziemy musieli robić lecząc się w państwach Unii. Tam, rolę dokumentów potwierdzających pełnią formularze serii E100. Już od pierwszego dnia naszego członkostwa we wspólnocie, polscy ubezpieczyciele będą takie formularze wystawiać. Będziemy je wypełniać w j. polskim. Uwaga! Jeszcze przed wyjazdem do innego państwie powinniśmy wyposażyć się w odpowiednie formularze. Bez nich nie będziemy mogli używać z przysługujących nam praw. Osoby ubezpieczone w jednym kraju członkowskim będą także mogły wyjechać na leczenie. W takim przypadku potrzebna jednak będzie zgoda ubezpieczyciela, a więc Narodowego Funduszu Zdrowia. Źródło: www.epacjent.pl