Instalacje na bloku operacyjnym definicja

Co znaczy:

Gazy medyczne w organizacji stanowisk pracy

Instalacje na bloku operacyjnym

efekt w zabiegu chirurgicznym jak i w terapii nad pacjentem w znacznym stopniu zależy od właściwej organizacji medycznych stanowisk pracy w salach operacyjnych i na oddziałach intensywnej terapii. Ważną częścią tych stanowisk są instalacje gazów medycznych.

Rozwiązania systemowe są wskaźnikiem postępu w tej dziedzinie wiedzy. Szczególnej rangi nabiera to w salach operacyjnych i oddziałach intensywnej terapii. Szczególnie ważne jest ukształtowanie właściwych stanowisk w obszarze pracy chirurga i anestezjologa.

Zapewnić bezpieczeństwo

Mechanizmy jednostek zasilających mają uwzględniać bezpieczeństwo, higienę, ergonomię, jakość wykonania i właściwe stosunki pomiędzy kosztami a walorami użytkowymi.

Proponowane
mechanizmy umożliwiają optymalne zaprojektowanie medycznego stanowiska pracy, dostosowując go do indywidualnych potrzeb użytkownika zarówno w salach operacyjnych, intensywnej terapii, wybudzeniowych, pooperacyjnych i innych, gdzie prowadzone są zabiegi albo nadzór medyczny.

Stosownie do wymogów użytkownika, jednostki zasilające konfigurowane w ramach mechanizmu mogą pełnić wielorakie funkcje, pomiędzy innymi umożliwiają doprowadzenie zasilania w gazy medyczne do obszaru rozmieszczenia urządzeń medycznych, wyposażenie projektowanego stanowiska w wymaganą, stosowną do potrzeb liczba gniazd zasilania gazowego, jak także złącza odciągu gazów poanestetycznych i napędu narzędzi chirurgicznych. Przez odpowiedni dobór terminali, głowic i kolumn i jednostki bazowej gniazda mogą być zawsze rozmieszczone w pobliżu zasilanych urządzeń medycznych i mogą być przemieszczane wspólnie z nimi.

Najlepszy dobór osprzętu

Bardzo istotny jest
najlepszy dobór osprzętu stanowiskowego, takiego jak przepływomierze, regulatory próżni, zestawy do odsysania i tym podobne, podział stanowiska nadzoru medycznego na stronę monitoringu z wentylacją i stronę infuzyjną, doprowadzenie zasilania w energię elektryczną do obszaru rozmieszczenia urządzeń medycznych, a również ergonomiczne rozmieszczenie urządzeń i sprzętu medycznego w miejscu w najwyższym stopniu odpowiednim dla pacjenta i personelu medycznego przez dobór odpowiednich nośników urządzeń i dobór typu jednostki podstawowej (bazowej). Organizacja stanowisk pracy powinna również umożliwiać konfigurowanie stanowiska pracy w czasie leczenia, wykorzystując stopnie swobody nośników urządzeń (przesuw, obrót), a rozmieszczenie drobnego osprzętu medycznego i pielęgnacyjnego powinno być wedle życzeniem użytkownika, wykonane za pośrednictwem mechanizmu szyn, żerdzi, uchwytów, zaczepów, wysięgników, półek odkładczych i tym podobne,,

Stanowisko pracy powinno także zostać zaopatrzone w wymaganą, stosowną do potrzeb liczba gniazd zasilania elektrycznego i gniazda telefoniczne, monitoringu, łączności przyzywowej i tym podobne,,,< Z jednostką należy zintegrować wymagany rodzaj oświetlenia. istotny jest również
najlepszy dobór jednostki do przewidywanego udźwigu i dobór konsol do gabarytów i ciężaru urządzeń medycznych,
najlepszy dobór osprzętu stanowiskowego – pojemniki na sprzęt jednorazowego użytku, i tym podobne,,,,<

Jednostki zasilające

W systemach jednostek zasilających można wyróżnić kilka podstawowych grup wyrobów różniących się między innymi metodą zamocowania, dopuszczalnym obciążeniem, rodzajem przedmiotów nośnych, miejscem doprowadzania zasilania, usytuowaniem w pomieszczeniu (strop, ściana, podłoga).

Kluczową właściwością charakteryzującą poszczególne typy jednostek zasilających jest ich fundamentalne użytek (sale operacyjne, oddziały intensywnej terapii, sale wybudzeniowe, sale pooperacyjne i inne pomieszczenia funkcyjne).

Jednostki zasilania wyróżniają się między innymi : mocowaniem jednostki podstawowej (sufit, ściana, podłoga), zakresem dopuszczalnych obciążeń (małe, średnie, spore), rodzajem mocowania uwzględniającym wytrzymałość stropów i ścian, miejscem usytuowania gniazd wtykowych (terminale, głowice, kolumny), możliwością ustawienia aparatury o różnych ciężarach i gabarytach w obrębie stanowiska (różne rodzaje nośników urządzeń – szyny nośne, różne gabaryty półek i konsol, rury nośne) i manewrowością w obrębie stanowiska pracy i uzyskiwanym dostępem do pacjenta i aparatury.

Gniazda gazowe w kolumnach

W jednostce zasilającej montowanej do sufitu media gazowe doprowadzane są z przestrzeni międzystropowej, a gniazda gazowe usytuowane są w kolumnach medycznych. Jednostka ta to

bogata platforma różnorodnych i kompatybilnych komponentów, która pozwala na optymalne zaprojektowanie stanowisk pracy w odniesieniu do funkcjonalności i wydatków.

Obejmuje trzy profile mechanizmu ramion (silny, średni, lekki) o długościach (500/ 750/ 1000/ 1250 mm) i maksymalnym wysięgu 2500 mm, trzy łoża obrotowe ze specjalnymi hamulcami ciernymi i pneumatycznymi i ich kombinacjami, dwa rodzaje medycznych głowic, trzy rodzaje kolumn medycznych, specjalną kolumnę, mechanizm wózków, trzy warianty mechanizmu podnośnego, osprzęt stanowiskowy i nowoczesne
mechanizmy dokowania. Max. udźwig tej jednostki wynosi 120 kg (głowica) albo 270 kg (kolumna). Max. długość ramion wynosi do 2500 mm.

Gniazda gazowe w wieży

W jednostce zasilającej wieżowej media gazowe doprowadzane są z przestrzeni międzystropowej, a gniazda gazowe usytuowane są bezpośrednio w wieży albo w terminalach zasilających dołączonych dodatkowo do wieży i w głowicach albo kolumnach medycznych .

Jednostka zasilająca wieżowa montowana do sufitu to jednostka dla dwóch łóżek. Złożona jest z centralnie usytuowanej kolumny (wieży) mocowanej pomiędzy stropem nośnym a podłogą, rozbudowanej o belkę poprzeczną o rozpiętości 2000 mm, do końców której mocowane są dwa dwuramienne
mechanizmy ramion nośnych zakończone głowicami albo kolumnami.

Mocowane do szyn frontowych wieży i nośników urządzeń zlokalizowanych bezpośrednio pod głowicami amplowymi przedmioty nośne (konsole, szyny nośne, wieszaki i tym podobne,,,,,< ) umożliwiają optymalne rozmieszczenie monitorów i innego wyposażenia stanowiskowego. Te jednostki zasilające są szczególnie przydatne w sytuacjach występowania stropów niewiele wytrzymałych na obciążenia.

Rozwiązanie techniczne zestawu umożliwia dostęp do łóżka pacjenta ze wszystkich stron ( także od strony głowy) i uwzględnia podział stanowiska pracy. Każde stanowisko posiada wyraźny podział na stronę „suchą” (monitoring + wentylacja) i „mokrą” (infuzja) – 2 głowice amplowe i 2 nośniki urządzeń na 1 stanowisko. Wysokość wieży to ok. 2300 mm, użyteczna długość szyn frontowych wieży to 860 mm, max.. udźwig wieży: 300 kg, długość belki poprzecznej wynosi 2000 mm, max.. obciążenie belki poprzecznej 270 kg na każdym końcu belki, a kąty obrotu ramion i głowic - 330o. Jednostka posiada kombinacje ramion o długości 500 mm, 750 mm, 1000 mm i 1250 mm. Przeguby jednostki zaopatrzone są w hamulce cierne.

Głowica amplowa

Media gazowe do zestawów nośnych wyposażenia stanowiskowego intensywnej terapii doprowadzane są z przestrzeni międzystropowej. Gniazda gazowe usytuowane w przesuwalnej w poziomie i obrotowej głowicy amplowej zawsze znajdują się w pobliżu zasilanych urządzeń medycznych (przy nośniku urządzeń).

Sufitowa jednostka zasilająca ze zintegrowanymi poziomymi prowadnicami dla przesuwanych i obrotowych zestawów nośnych wyposażenia stanowiskowego intensywnej terapii mocowana jest do stropu za pośrednictwem rur dystansowych belka (dla 1 łóżka) albo blok poziomych belek (dla więcej niż 1 łóżka) wykonanych ze specjalnego profilu aluminiowego ze zintegrowanymi poziomymi prowadnicami dla przesuwnych i obrotowych zestawów nośnych wyposażenia stanowiskowego intensywnej terapii.

Ruchome zestawy to kombinacje wózków suwnicowych z głowicami albo kolumnami amplowymi i nośnikami urządzeń. Sposobność regulacji położenia wózka wzdłuż belki w dziedzinie ± 550 mm i kąta obrotu głowicy w dziedzinie ± 90o. Rozwiązanie techniczne zestawu umożliwia dostęp do łóżka pacjenta ze wszystkich stron (( także od strony głowy).

Możliwa jest konfiguracja uwzględniająca wyraźny podział każdego stanowiska pracy na stronę „suchą” (monitoring + wentylacja) i „mokrą” (infuzja) – 2 głowice amplowe i 2 nośniki urządzeń na1 stanowisko, jak (( także konfiguracja integrująca obie strony stanowiska pracy – „suchą” i „mokrą” – 1 głowica i 1 nośnik urządzeń na1 stanowisko.

przedmioty ruchome zestawu blokowane w wybranej poprzez użytkowania pozycji umożliwiają ruch poziomy blokowany samoczynnie poprzez hamulec pneumatyczny, a ruch obrotowy poprzez ręczny hamulec cierny.

Oświetlenie ogólne (pośrednie) to oświetlenie o mocy 36 W z przyciemnianiem na światło nocne. Klasyfikacja oświetlenia możliwa jest od 0 do 100%, między pionowymi rurami dystansowymi. Załączanie następuje włącznikiem umieszczonym przy drzwiach pomieszczenia albo w głowicy/ kolumnie amplowej. max. obciążenie wózka suwnicowego to 150 kg.

Przyłącza ze ściany

W jednostce montowanej do ściany doprowadzenie instalacji gazowej następuje bezpośrednio ze ściany do montowanych przyłączy gazowych. Zewnętrzna strona kolumny zaopatrzona jest w gniazda gazowe.

Fundamentalnym elementem w tym systemie jest montowana do ściany pionowa kolumna wykonana ze specjalnego profilu aluminiowego z pionową rurą stanowiącą bazę nośną dla obrotowych i przemieszczalnych w pionie konsol i szyn i żerdzi do rozmieszczania osprzętu medycznego.

Specjalna listwa z tworzywa w kształcie grzebienia usytuowana wzdłuż kolumny, umożliwia uporządkowane rozmieszczenie kabli i węży zasilających urządzenia medyczne. Wysokość kolumny wynosi 1430 mm, użyteczna długość rury nośnej: 1280 mm, średnica: 38 mm, kąt obrotu konsol: ±50o, a max. obciążenie kolumny nośnej to 120 kg.

Poza wymienionymi systemami instalacji gazowych każda sala operacyjna i oddział intensywnej terapii powinny posiadać również zainstalowaną ścienną tablicę poboru gazów medycznych zawierającą punkty poboru wynikające z przeznaczenia pomieszczenia.