Minimalna chirurgia w cenie definicja

Co znaczy:

Korzystne zabiegi małoinwazyjne

min. chirurgia w cenie

Druga połowa XX wieku to postęp technologii, które poza zastosowaniem w przemyśle i technice wojskowej znalazły również wykorzystanie w medycynie. Dzięki nim jest możliwe przeprowadzanie operacji minimalnie inwazyjnych. Realizowane są one w każdej dziedzinie medycyny.

W chirurgii pośród operacji minimalnie inwazyjnych realizowanych techniką laparoskopową można wyróżnić operacje fundamentalne – laparoskopia diagnostyczna, wycięcie pęcherzyka żółciowego, wyrostka robaczkowego, operacje przepuklin pachwiny i zaawansowane – operacje przeciwrefluksowe i inne w rozworze przełykowym przepony, operacje w chirurgicznym leczeniu otyłości, przełyku, żołądka, jelit, a również narządów miąższowych (trzustka, wątroba, śledziona, nadnercza). Techniką laparoskopową można wykonywać również operacje onkologiczne przełyku, żołądka, jelita grubego czy narządów miąższowych. Warunkiem jest wycięcie loko-regionalne tzn. zmiany wspólnie z marginesem zdrowych tkanek i węzłami chłonnymi spływu chłonki z okolicy operowanej.

Nowe techniki

postęp operacji minimalnie inwazyjnych doprowadził do stworzenia nowych technik operacyjnych. W chirurgii i ginekologii poza „klasyczną” laparoskopią realizowaną z 3-6 wejść - portów wprowadzono dwie nowe techniki wejścia do jamy otrzewnej. Jedna z nich to SILS – Singel Incision Laparoscopic Surgery. Do tej techniki wykonuje się 2,5 cm nacięcie skóry w pępku, poprzez które wprowadza się szczególny port. Można poprzez niego wprowadzić 3 a nawet 4 instrumenty (laparoskop, preparator, grasper, nożyczki, ssak, endostapler i inne). Po operacji cięcie długości 2,5-3 cm jest wciągnięte w pępek i nie jest widoczne.

NOTES – Natural Orifice Transluminal Endoscopic Surgery to operacja, gdzie endoskop giętki wprowadza się do jamy otrzewnej poprzez naturalne otwory ciała (jamę ustną, pochwę, odbytnicę, cewkę moczową). Endoskop operacyjny umożliwia wprowadzenie 2 instrumentów (preparator, nożyczki albo inne) z możliwością elektrokoagulacji. Endoskop operacyjny wprowadza się poprzez otwór naturalny na przykład poprzez jamę ustną do żołądka, następnie w ścianie żołądka wykonuje się otwór, poprzez który endoskop wprowadza się do jamy otrzewnej. Jednak dostępne endoskopy posiadają tak ustawione kanały robocze, iż nie jest możliwa dobra ekspozycja tkanek. Operacje te w momencie obecnej z racji na brak odpowiedniego sprzętu są bardzo trudne i czasochłonne. Prowadzone są prace nad konstrukcją endoskopów i instrumentów, które nie będą posiadały tych wad. Tą techniką można wykonać wycięcie pęcherzyka żółciowego, wyrostka robaczkowego, przydatków, a nawet bardziej zaawansowane operacje. Po operacji usuwamy endoskop i wycięty narząd, a otwór w ścianie żołądka zamyka się specjalnymi klipsami. Operacje te nazywane są no scare – bez blizny. Problemami nie do końca rozwiązanymi są tutaj brak możliwości ustabilizowania giętkiego endoskopu w jamie otrzewnej, brak odpowiednich instrumentów, problem zamknięcia otworu w żołądku, jelicie, pochwie, pęcherzu moczowym i ryzyko zakażenia jamy otrzewnej.

Mniejszy uraz

Zasadniczą korzyścią, jaką ma chory poddawany tego typu zabiegom, jest zminimalizowanie urazu operacyjnego. Wynika to z tego, iż rozległa rana operacyjna zostaje zastąpiona 1 (SILS), albo kilkoma małymi cięciami o długości 0,5-1,5 cm, poprzez które wprowadza się laparoskop i instrumenty operacyjne. W operacjach poprzez naturalne otwory ciała NOTES cięcie skórne jest kompletnie wyeliminowane. Jeśli po operacji cięcia te zostaną ostrzyknięte roztworem środka miejscowo znieczulającego to po operacji ból wynikający z ran powłok jest prawie kompletnie wyeliminowany. Wyeliminowanie bólu powłok ciała umożliwia inicjalne uruchomienie chorego już w pierwszych godzinach po operacji. Daje to nie tylko większy komfort chorym, lecz również minimalizuje ryzyko powikłań pooperacyjnych na przykład oddechowych, zakrzepowo-zatorowych i innych. Pomniejszenie urazu operacyjnego wynika również z delikatności preparowania tkanek. Narządy nie są dotykane rękami operatora i asysty, a jedynie delikatnie instrumentami albo ich ekspozycję uzyskuje się zmianą pozycji stołu operacyjnego. Mniejsza traumatyzacja powłok i narządów jamy brzusznej skutkuje szybszy powrót perystaltyki, sposobność wcześniejszego przyjmowania pokarmów. Operacje z użyciem toru wizyjnego o wysokiej rozdzielczości pozwalają na ekranie uzyskać obraz w kilkakrotnym powiększeniu z wiernym odtworzeniem szczegółów anatomicznych, w szczególności przebiegu naczyń i nerwów. Operacje z użyciem praca albo szczególnych okularów zamieniają płaski obraz na obraz trójwymiarowy, co ułatwia operowanie, w szczególności szycie i wiązanie. Nowoczesne urządzenia do cięcia i koagulacji umożliwiają dokładne zamykanie i przecinanie naczyń, co minimalizuje śródoperacyjną utratę krwi i daje pewną hemostazę bez pozostawiania ciała obcego (klipsy, podwiązki) w organizmie. Użycie endostaplerów pozwala na wykonanie pewnych zespoleń z min. stratą krwi i ryzykiem nieszczelności.

Mniej zakażeń

Korzyśći dla szpitala w razie zastosowana tych metod to w pierwszej kolejności skrócenie czasu pobytu. minimalizuje to ryzyko zakażeń wewnątrzszpitalnych i minimalizuje wydatek leczenia, a również powiększa liczbę chorych, która może być leczona pośrodku roku. Skrócenie czasu pobytu o połowę jest równoznaczne z wybudowaniem nowego oddziału o tej samej liczbie łóżek. Gdy np. na oddziale 50 łóżkowym pośrodku roku operowanych było metodą klasycznym 100 chorych ze średnim pobytem 8 dni, w razie operacji laparoskopowych i skórcenia czasu ich pobytu do 4 dni, można operacować 200 chorych rocznie. Pokazuje to, jak spore oszczędności można osiągnąć wprowadzając techniki minimalnie inwazyjne. Oczywiście trzeba tutaj uwzględnić konieczność zakupu nowego sprzętu i wydatki wyszkolenia zespołów operacyjnych, lecz mimo tj. to opłacalne ekonomicznie. Warto tutaj również uwzględnić poprzedni powrót chorych do pracy i co się z tym wiąże - pomniejszenie kosztów na zasiłki chorobowe, a również mniejszą liczbę powikłań śród- i pooperacyjnych. Badania naukowe udowodniły również, iż chorzy, u których zastosowano te operacje, mają lepszą jakość życia

Nacisk spółek i mediów na wprowadzenie technik minimalnie inwazyjnych niewątpliwie wpływa na ich
postęp. Spółki szkolą zespoły w posługiwaniu się tymi technikami, a media umożliwiają potencjalnym chorym zapoznać się z nimi i korzyściami, jakie za sobą niosą. Problem bazuje na braku koordynacji działania pomiędzy Narodowym Funduszem Zdrowia, a szpitalami i firmami ubezpieczeniowymi ujmującymi w jedną całość nakłady na nowoczesne leczenie chorych i korzyści, jakie z tego wynikają