Najważniejsze są procedury bezpieczeństwa definicja

Co znaczy:

Wytyczne Resuscytacji 2010

główne są procedury bezpieczeństwa

Z prof. Januszem Andresem, prezesem Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii na temat wytycznych Europejskiej Porady Resuscytacji i problemach polskiej anestezjologii rozmawia Magdalena Okoniewska.

Czego dotyczą wytyczne wytyczne 2010 resuscytacji krążeniowo - oddechowej Europejskiej Porady Resuscytacji, które omawiane były na grudniowy kongresie Polskiej Porady Resuscytacji?

Wytyczne Resuscytacji 2010 są w najwyższym stopniu aktualnymi i praktycznymi rekomendacjami Europejskiej Porady Resuscytacji odnośnie postępowania w nagłym zatrzymaniu krążenia (NZK) zarówno u dorosłych jak i dzieci uwzględniające specyfikę naszego kontynentu. Poruszają także problemy wstępnego postępowania w ostrych zespołach wieńcowych (zagrażający zawał mięśnia sercowego), leczenia i rokowania pacjentów po NZK, etyki i nauki w dziedzinie udzielania pierwszej pomocy. Szczegóły zarówno w formie plików PDF jak i nagrań film z Sympozjum Polskiej Porady Resuscytacji dostępne są na stronie www.prc.krakow.pl

Czy wprowadzenie tych wytycznych wpłynie na pracę anestezjologów i na działalność oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii? Jeżeli tak, to w jaki sposób?

Oczywiście środowisko anestezjologów stanowi awangardę, jeśli chodzi o praktyczne doświadczenie i kompetencje w ratowaniu chorych w stanach krytycznych. Nowe Wytyczne jeszcze bardziej podkreślają znaczenie narzędzi monitorowania pacjenta, takich jak pulsoksymetria, kapnografii, ultrasonografia i EKG w nagłym zatrzymaniu krążenia. To są sposoby znane anestezjologom od lat, bo stanowią standard praktyki anestezjologicznej w sali operacyjnej i oddziale intensywnej terapii. Pacjenci po nagłym zatrzymaniu krążenia powinni być poddani leczeniu wedle lokalnym protokołem uwzględniającym sposobność przyjęcia do oddziału anestezjologii i intensywnej terapii najlepiej w szpitalu dysponującym możliwością inwazyjnej diagnostyki i terapii kardiologicznej, bo przewarzająca część nagłych zatrzymań krążenia to skutek dolegliwości wieńcowej, która może być w wielu sytuacjach efektywnie leczona angioplastyką wieńcową. Wprowadzenie dokładnych lokalnych protokołów i schematów leczenia chorych po NZK w oparciu o płynne i skoordynowane działania w obszarach: pogotowie ratunkowe, szpitalny oddział ratunkowy, pracownia i oddział kardiologii inwazyjnej i oddział anestezjologii i intensywnej terapii, gdzie można prowadzić pełne leczenie syndromu poresuscytacyjnego w hipotermią włącznie, jest jedynym logicznym rozwiązaniem, jeśli chcemy poprawić przeżywalność po NZK, która jest katastrofalnie niska. Ten w najwyższym stopniu ważny problem jest szczególnie podkreślany w Wytycznych 2010 i powinien być nadzwyczajnie poważnie potraktowany zarówno poprzez Ministerstwo Zdrowia, jak i NFZ.

Czy sprzęt, którymi aktualnie dysponuje anestezjolog, daje więcej możliwości monitorowania stanu pacjenta? Jakie tj. sprzęt? Jakie ma możliwości?

Jak już wspomniałem, takie sposoby jak kapnografia, pulsoksymetria, ultrasonografia, inwazyjny pomiar ciśnienia krwi, 12-to odprowadzeniowe Ekg, saturacja krwi żylnej, rzut serca i in. są służące w codziennej w praktyce anestezjologicznej i powinny być stosunkowo możliwości powszechnie służące u pacjentów z zatrzymaniem krążenia zarówno przed szpitalem, jak i w szpitalu. Pełne monitorowanie pacjenta dzięki wymienionego sprzętu daje sposobność wglądu i kontroli efektywności prowadzonej resuscytacji i terapii poresuscytacyjnej, a tym samym istotnie powiększa szanse przeżycia pacjenta po nagłym zatrzymaniu krążenia. Na uwagę zasługuje sprzęt do mechanicznego uciskania klatki piersiowej i utrzymywania krążenia krwi w trakcie transportu resuscytowanego pacjenta, który może być również służący w pracowniach kardiologii inwazyjnej, jednakże należy pamiętać o tym, iż dobrej jakości ręczne uciskanie klatki piersiowej jest standardem resuscytacji. Warunkiem powodzenia resuscytacji jest utrzymanie nieprzerywanego uciskania klatki piersiowej do momentu skutecznej defibrylacji. Parafrazując znaną piosenke Lennona, można aby powiedzieć, iż all what we need is flow (wszystko czego potrzebujesz to przepływ).

Czy postęp anestezjologii i intensywnej terapii opiera się w pierwszej kolejności na coraz nowocześniejszym sprzęcie czy mają znaczenie również inne czynniki? Jakie?

Oczywiście wiedza, zdolności, doświadczenie kliniczne i zdolności pracy w zespole są fundamentem sukcesu terapeutycznego. Nowoczesny sprzęt i sposoby lecznicze zwiększają szanse na efekt terapeutyczny, lecz tak faktycznie, to opracowanie i wprowadzenie procedur bezpieczeństwa pacjenta w takiej formie, jak to ustala Deklaracja Helsińska o bezpieczeństwie pacjenta w anestezjologii (szczegóły www.anestezjologia.org.pl) ma w najwyższym stopniu ważne znaczenie w globalnej poprawie efektywności leczenia pacjentów w stanach krytycznych. Anestezjologia i intensywna leczenie wzoruje się na lotnictwie: znane szczęśliwe lądowanie Boeninga na rzece Hudson na skutek zderzenia ze stadem ptaków było rezultatem skutecznego wykorzystanie istniejącej, przedtem opisanej w dyrektyw obsługi samolotu i zastosowanej pośrodku sekund procedury ratunkowej. Podobnie musi działać organizacja pracy w anestezjologii i intensywnej terapii.

Jaki jest związek anestezjologii i intensywnej terapii z medycyną ratunkową? Czy to są dziedziny, które się uzupełniają?

Medycyna ratunkowa powstała dzięki postępowi anestezjologii, obie te dziedziny są specjalnościami interdyscyplinarnymi i muszą się uzupełniać i współdziałać dla dobra pacjenta.

Jakie są aktualnie >>główne problemy anestezjologii w Polsce? Czy są one powiązane tylko z finansowaniem usług?

Zgadzam się z Panią, finansowane leczenia, nie użyłbym słowa „usługa”, jest największym problemem. Oficjalne wydzielenie finansowania leczenia anestezjologicznego w sali operacyjnej, podobnie jak to ma miejsce w leczeniu w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii jest niezbędne w celu zabezpieczenia podstawowego prawa pacjenta jakim jest bezpieczeństwo leczenia. Ważnym problemem jest również niedostateczna ilościowo kadra specjalistyczna zarówno lekarska jak i pielęgniarska do pracy w salach operacyjnych i oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii. Oddzielnym problemem jest niedostateczna, jak na nasz państwo, liczba łóżek w oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii. Ponadto, od trzech lat młodzi polscy anestezjolodzy zdają europejski egzamin specjalizacyjny z nadzwyczajnie pozytywnym wynikiem stając się łakomym kąskiem dla zagranicznych pracodawców. Nie martwimy się, iż dobrze zdają i otrzymują oferty pracy, lecz chcielibyśmy zatrzymać ich w państwie dla dobra naszych obywateli.

Jaką rolę w działalności Polskiej Porady Resuscytacji spełnia Polskie Towarzystwo Anestezjologii i Intensywnej Terapii?

Pomimo, że Polska Porada Resuscytacji jest organizacją wielu Towarzystw, to Polskie Towarzystwo Anestezjologii i Intensywnej Terapii, a konkretnie Prof. Zdzisław Rondio w imieniu PTAiIT, był inicjatorem powołania Polskiej Porady Resuscytacji w 2001 roku. Nie zaprzeczam, iż PTAiIT pełni rolę fundamentalną w tej organizacji i myślę, iż to jest naturalna rola zgodna ze specyfikę anestezjologii i intensywnej terapii.

Jakie są >>>główne osiągnięcia Polskiej Porady Resuscytacji?

w pierwszej kolejności ścisła współpraca w Europejską Poradą Resuscytacji pod względem rozpowszechniania w Polsce obecnych Wytycznych Resuscytacji począwszy od Wytycznych 2000, przez Wytyczne 2005, aż do Wytycznych 2010. Wprowadzenie pełnego mechanizmu szkoleń certyfikowanych i audytowanych poprzez Europejską i Polską Radę Resuscytacji w europejskim systemie rejestrowanych internetowo szkoleń. Organizacja w cyklu dwuletnim międzynarodowych kongresów. W tym roku, w dniach 08-10 czerwca 2011 roku w Krakowie, z okazji 10-ciolecia istnienia Porady, odbędzie się Jubileuszowy V Międzynarodowy Kongres Polskiej Porady Resuscytacji pod Honorowym Patronatem Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. Serdecznie zapraszam: szczegóły na stronie www.prc.krakow.pl i dodam, iż w styczniu br. odwiedził naszą stronę internetową dwumilionowy gość.