Niepubliczne placówki są bardziej rentowne definicja

Co znaczy:

Kardiologia w prywatnych i publicznych ośrodkach

Niepubliczne placówki są bardziej rentowne

Z dostępnych danych wynika, iż skuteczność leczenia kardiologicznego jest podobna w placówkach publicznych i prywatnych. W ośrodkach prywatnych czas hospitalizacji jest krótszy, jednak w publicznych placówkach częściej leczą się pacjenci również z chorobami współistniejącymi.

Grzegorz OpolskiAutor: Warszawski Uniwersytet Medyczny

Z tego także wynika, poza bardziej skuteczną organizacją pracy, większa rentowność placówek niepublicznych w relacji do publicznych. Placówki niepubliczne koncentrują się tylko na pewnym, ściśle określonym wachlarzu świadczeń, nie są obciążone wykonywaniem usług, które są nieodpowiednio wycenione. Jednak jednakże znaczna część procedur kardiologicznych to procedury ratujące życie i zdrowie, można wskazać ponadstandardowe świadczenia kardiologiczne, które mogłyby być objęte dodatkowym ubezpieczeniem zdrowotnym. Wprawdzie koszyk świadczeń gwarantowanych został ogłoszony w 2009 roku, lecz mechanizm ten nie został jeszcze skończony. Równocześnie Narodowy Fundusz Zdrowia może dowolnie kontraktować usługi kardiologiczne z nowymi podmiotami. Opinia konsultantów wojewódzkich nie jest dla niego wiążąca. Dlatego optymalna liczba pracowni hemodynamicznych nie jest określona, a tych z całodobowym dyżurem jest już z pewnością wystarczjąca liczba. Tym bardziej, iż nie ma wystarczającej liczby kardiologów inwazyjnych wymaganych do obsadzenia nowych pracowni. Narodowy Fundusz Zdrowia oświadcza jednak, iż jest tylko płatnikiem działającym na wolnym rynku usług medycznych i nie zajmuje się kształtowaniem docelowej wizji polityki zdrowotnej. W 2009 roku wykonano ok. 180 tys. koronarografii, powyżej 100 tys. zabiegów angioplastyki wieńcowej, wszczepiono (łącznie pierwszorazowe wszczepienia i zamiany) powyżej 28 tys. stymulatorów serca i powyżej 5 tys. kardiowerterów-defibrylatorów i wykonano prawie 6,5 tys. zabiegów ablacji. Liczby tych podstawowych procedur kardiologicznych w przeliczeniu na mln mieszkańców plasują Polskę w pierwszej dziesiątce państw UE. Na podkreślenie zasługuje poprawa dostępności do leczenia inwazyjnego świeżego zawału serca dzięki całodobowemu dyżurowi powyżej 100 ośrodków kardiologicznych. Zapadalność na dolegliwości układu krążenia nie odbiega w Polsce od średniej europejskiej. Wprawdzie dolegliwości układu sercowo-naczyniowego pozostają najczęstszą powodem umieralności w Polsce, to od początku lat 90-tych obserwujemy w tym zakresie systematyczną i powolną poprawę. I tak np. w 2005 roku zanotowano o powyżej 26 tys. mniej zgonów na skutek dolegliwości niedokrwiennej serca w porównaniu do roku 1991. To pomiędzy innymi sukces leczenia kardiologicznego, a w szczególności poprawy dostępności do procedur kardiologicznych ratujących życie. W omawianym okresie nastąpiło kilkukrotne powiększenie liczby realizowanych zabiegów angioplastyki wieńcowej w ostrych zespołach wieńcowych i implantacji kardiowerterów-defibrylatorów i ablacji w leczeniu groźnych zaburzeń rytmu. Dzięki wprowadzeniu całodobowych dyżurów leczenia zawału serca, śmiertelność w tej chorobie pomniejszyła się powyżej 2-krotnie.