Potrzebne jest planowanie potrzeb zdrowotnych definicja
Co znaczy:
Opieka szpitalna i ambulatoryjna opieka specjalistyczna dziś przypomina raczej obszar działań wojennych niż region współpracy podmiotów publicznych i prywatnych dla dobra publicznego w ramach zrównoważonego rozwoju całego sektora.
Robert MołdachAutor: Robert Mołdach
Źródeł tych problemów jest kilka. Na czele stoi niedostateczne planowanie potrzeb zdrowotnych i brak dopasowanej infrastruktury ochrony zdrowia. Poważne inwestycje w tym sektorze, na przykład budowa szpitali, następują w Polsce poza nielicznymi przypadkami w oparciu o trzy czynniki: doraźne odkrycia niezaspokojonych nisz rynkowych, krótkookresowe promowanie poprzez NFZ niektórych dyscyplin, a wreszcie inwestycje pod hasłem „jak zbudujemy albo rozbudujemy szpital, to musimy uzyskać na niego finansowanie”. A przecież można i trzeba odmiennie. Bez pełnego planowania potrzeb zdrowotnych na poziomie gminy, powiatu, województwa i państwie nigdy nie dojdzie do zrównoważonej współpracy między świadczeniodawcami. A to tylko pierwszy warunek. Podmioty publiczne i prywatne winny współpracować prowadząc się wyłącznie dobrem pacjenta, a nie prymatem własnej korzyści. Jest szereg rozwiązań jak dojść do takiego ładu w ochronie zdrowia. Sprowadzają się one do trzech działań – rzetelnego planowania, odpowiedniej wyceny i alokacji środków, a również skutecznej optymalizacji. U ich podstawy musi jednak na początku stanąć zmieniona rola państwa w kształtowaniu i rozwoju mechanizmu zdrowia publicznego.
Współpraca publicznych i prywatnych placówek ochrony zdrowia w Polsce jest daleka od stanu doskonałości. Z górą dwadzieścia lat transformacji mechanizmu ochrony zdrowia okazało się niewystarczające, aby w pełni uświadomić decydentom, regulatorom, płatnikom, lecz również samemu społeczeństwu, iż znaczenie w ochronie zdrowia ma to, co robi się dla pacjenta, a nie kto tego dokonuje.
Czy możliwy jest schemat zrównoważonego rozwoju?
Potrzebne jest planowanie potrzeb zdrowotnych
Opieka szpitalna i ambulatoryjna opieka specjalistyczna dziś przypomina raczej obszar działań wojennych niż region współpracy podmiotów publicznych i prywatnych dla dobra publicznego w ramach zrównoważonego rozwoju całego sektora.
Robert MołdachAutor: Robert Mołdach
Źródeł tych problemów jest kilka. Na czele stoi niedostateczne planowanie potrzeb zdrowotnych i brak dopasowanej infrastruktury ochrony zdrowia. Poważne inwestycje w tym sektorze, na przykład budowa szpitali, następują w Polsce poza nielicznymi przypadkami w oparciu o trzy czynniki: doraźne odkrycia niezaspokojonych nisz rynkowych, krótkookresowe promowanie poprzez NFZ niektórych dyscyplin, a wreszcie inwestycje pod hasłem „jak zbudujemy albo rozbudujemy szpital, to musimy uzyskać na niego finansowanie”. A przecież można i trzeba odmiennie. Bez pełnego planowania potrzeb zdrowotnych na poziomie gminy, powiatu, województwa i państwie nigdy nie dojdzie do zrównoważonej współpracy między świadczeniodawcami. A to tylko pierwszy warunek. Podmioty publiczne i prywatne winny współpracować prowadząc się wyłącznie dobrem pacjenta, a nie prymatem własnej korzyści. Jest szereg rozwiązań jak dojść do takiego ładu w ochronie zdrowia. Sprowadzają się one do trzech działań – rzetelnego planowania, odpowiedniej wyceny i alokacji środków, a również skutecznej optymalizacji. U ich podstawy musi jednak na początku stanąć zmieniona rola państwa w kształtowaniu i rozwoju mechanizmu zdrowia publicznego.
Współpraca publicznych i prywatnych placówek ochrony zdrowia w Polsce jest daleka od stanu doskonałości. Z górą dwadzieścia lat transformacji mechanizmu ochrony zdrowia okazało się niewystarczające, aby w pełni uświadomić decydentom, regulatorom, płatnikom, lecz również samemu społeczeństwu, iż znaczenie w ochronie zdrowia ma to, co robi się dla pacjenta, a nie kto tego dokonuje.
Czym jest Potrzebne jest planowanie znaczenie w Leczenie P .