Projekt ustawy niezgodny z Konstytucją definicja
Co znaczy:
Projekt Ustawy o dodatkowych ubezpieczeniach zdrowotnych zamiast chronić obywateli stwarza ważne zagrożenia dla prawa do ochrony zdrowia i otwiera drogę do osiągania zysków przy użyciu środków publicznych i zasobów prywatnych.
Ryszard PiotrowskiAutor: Ryszard Piotrowski
Nie wprowadza przy tym gwarancji, iż zyski te będą usprawiedliwione poniesionymi nakładami. Projekt nie precyzuje, jakie świadczenia będą finansowane ze składki na ubezpieczenie zdrowotne, a jakie z dodatkowego ubezpieczenia. Brak ustalenia w projekcie zakresu świadczeń finansowanych ze środków publicznych, a nie z umowy dodatkowego ubezpieczenia, narusza gwarancyjny wymóg władzy publicznej zapewnienia równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (art. 68 ust. 2 Konstytucji).
Sformułowania projektu charakteryzuje niejasność, nieostrość i nieprzewidywalność treści niektórych proponowanych regulaminów, co stanowi naruszenie zasady przyzwoitej legislacji (art. 2 Konstytucji). Zasadnicze wątpliwości budzi swoiste połączenie dwóch mechanizmów: publicznej i prywatnej opieki zdrowotnej w obrębie jednej – publicznej – infrastruktury i związanego z nią zasobu kadrowego. Stwarza to fundamentalne zagrożenie dla skuteczności przedsięwzięcia. Projektowane rozwiązania dotyczące nadzoru rodzą niebezpieczeństwo tolerowania niegospodarności i stwarzają ryzyko korupcji.
Projekt nie przewiduje rozwiązań dotyczących okresowej oceny funkcjonowania ustawy, ani monitorowania jej funkcjonowania. Składka na ubezpieczenie zdrowotne jest rodzajem daniny publicznej. Projekt stwarza sposobność uwłaszczenia się na tych środkach podmiotom prywatnym, a również sposobność pośredniego uwłaszczenia na majątku publicznym i powstałym z ofiarności osób prywatnych (ze zbiórek publicznych), stanowiącym infrastrukturę publicznego mechanizmu opieki zdrowotnej.
Projektowane rozwiązania są pozbawione systemu wymuszania skuteczności – ani dodatkowo ubezpieczeni, ani rząd, nie mają prawnych instrumentów zapewniających egzekwowanie obowiązków wynikających z umowy dodatkowego ubezpieczenia. Realizacja tych obowiązków jest zresztą przerzucona kompletnie na świadczeniodawcę, udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Niezależnie od satysfakcji ubezpieczonych ubezpieczyciel zachowuje prawo do zysku.
Projekt zawiera rozwiązania zachęcające do systematycznego obniżania poziomu świadczeń w wyniku następującego systemu, który projekt uruchamia: im więcej ubezpieczonych, tym większe zyski ubezpieczyciela i większa presja na publicznego świadczeniodawcę, aby udzielał świadczeń w ramach umów dodatkowego ubezpieczenia. Z racji na listy oczekujących i ilościowe kryteria kontroli stanu tych list, logiczne w gospodarce rynkowej pozostaje obniżenie standardu świadczeń.
Zawarte w projekcie rozwiązania dotyczące medycyny pracy stwarzają zagrożenie dla realizacji konstytucyjnej zasady ochrony pracy i sprawowania poprzez kraj nadzoru nad warunkami wykonywania pracy (art. 24 Konstytucji).
Projektodawca proponuje mechanizm, gdzie spółki ubezpieczeniowe, które nie leczą, nie budują szpitali, nie kształcą lekarzy ani pielęgniarek, zbierają kapitał od obywateli (same ustalają, ile), biorą za to płaca (same ustalają w jakiej wysokości) i przekazują kapitał świadczeniodawcom, którzy zajmują się opieką zdrowotną. Tym samym projekt budzi wątpliwości z racji na zasadę racjonalności tworzenia prawa, mającą fundamentalne znaczenie w demokratycznym kraju prawnym.
Projekt jest niezgodny z Konstytucją z racji na ryzyko zasadniczej nieskuteczności wprowadzanych rozwiązań (dysfunkcjonalność w dziedzinie finansowania, sprzeczność, niewykonalność i nierealność rozwiązań prawnych). Rozwiązania te są niezgodne z art. 2, art. 24, art. 32, art. 68 ust. 2 Konstytucji RP. Projekt, ustanawiając instytucję umów o dodatkowym ubezpieczeniu zdrowotnym w kształcie uniemożliwiającym jej funkcjonowanie wedle zasadą rzetelności i sprawności, narusza zarazem konstytucyjne prawo obywateli do równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych.
Nowe regulaminy zagrażają ochronie zdrowia
Projekt ustawy niezgodny z Konstytucją
Projekt Ustawy o dodatkowych ubezpieczeniach zdrowotnych zamiast chronić obywateli stwarza ważne zagrożenia dla prawa do ochrony zdrowia i otwiera drogę do osiągania zysków przy użyciu środków publicznych i zasobów prywatnych.
Ryszard PiotrowskiAutor: Ryszard Piotrowski
Nie wprowadza przy tym gwarancji, iż zyski te będą usprawiedliwione poniesionymi nakładami. Projekt nie precyzuje, jakie świadczenia będą finansowane ze składki na ubezpieczenie zdrowotne, a jakie z dodatkowego ubezpieczenia. Brak ustalenia w projekcie zakresu świadczeń finansowanych ze środków publicznych, a nie z umowy dodatkowego ubezpieczenia, narusza gwarancyjny wymóg władzy publicznej zapewnienia równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (art. 68 ust. 2 Konstytucji).
Sformułowania projektu charakteryzuje niejasność, nieostrość i nieprzewidywalność treści niektórych proponowanych regulaminów, co stanowi naruszenie zasady przyzwoitej legislacji (art. 2 Konstytucji). Zasadnicze wątpliwości budzi swoiste połączenie dwóch mechanizmów: publicznej i prywatnej opieki zdrowotnej w obrębie jednej – publicznej – infrastruktury i związanego z nią zasobu kadrowego. Stwarza to fundamentalne zagrożenie dla skuteczności przedsięwzięcia. Projektowane rozwiązania dotyczące nadzoru rodzą niebezpieczeństwo tolerowania niegospodarności i stwarzają ryzyko korupcji.
Projekt nie przewiduje rozwiązań dotyczących okresowej oceny funkcjonowania ustawy, ani monitorowania jej funkcjonowania. Składka na ubezpieczenie zdrowotne jest rodzajem daniny publicznej. Projekt stwarza sposobność uwłaszczenia się na tych środkach podmiotom prywatnym, a również sposobność pośredniego uwłaszczenia na majątku publicznym i powstałym z ofiarności osób prywatnych (ze zbiórek publicznych), stanowiącym infrastrukturę publicznego mechanizmu opieki zdrowotnej.
Projektowane rozwiązania są pozbawione systemu wymuszania skuteczności – ani dodatkowo ubezpieczeni, ani rząd, nie mają prawnych instrumentów zapewniających egzekwowanie obowiązków wynikających z umowy dodatkowego ubezpieczenia. Realizacja tych obowiązków jest zresztą przerzucona kompletnie na świadczeniodawcę, udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Niezależnie od satysfakcji ubezpieczonych ubezpieczyciel zachowuje prawo do zysku.
Projekt zawiera rozwiązania zachęcające do systematycznego obniżania poziomu świadczeń w wyniku następującego systemu, który projekt uruchamia: im więcej ubezpieczonych, tym większe zyski ubezpieczyciela i większa presja na publicznego świadczeniodawcę, aby udzielał świadczeń w ramach umów dodatkowego ubezpieczenia. Z racji na listy oczekujących i ilościowe kryteria kontroli stanu tych list, logiczne w gospodarce rynkowej pozostaje obniżenie standardu świadczeń.
Zawarte w projekcie rozwiązania dotyczące medycyny pracy stwarzają zagrożenie dla realizacji konstytucyjnej zasady ochrony pracy i sprawowania poprzez kraj nadzoru nad warunkami wykonywania pracy (art. 24 Konstytucji).
Projektodawca proponuje mechanizm, gdzie spółki ubezpieczeniowe, które nie leczą, nie budują szpitali, nie kształcą lekarzy ani pielęgniarek, zbierają kapitał od obywateli (same ustalają, ile), biorą za to płaca (same ustalają w jakiej wysokości) i przekazują kapitał świadczeniodawcom, którzy zajmują się opieką zdrowotną. Tym samym projekt budzi wątpliwości z racji na zasadę racjonalności tworzenia prawa, mającą fundamentalne znaczenie w demokratycznym kraju prawnym.
Projekt jest niezgodny z Konstytucją z racji na ryzyko zasadniczej nieskuteczności wprowadzanych rozwiązań (dysfunkcjonalność w dziedzinie finansowania, sprzeczność, niewykonalność i nierealność rozwiązań prawnych). Rozwiązania te są niezgodne z art. 2, art. 24, art. 32, art. 68 ust. 2 Konstytucji RP. Projekt, ustanawiając instytucję umów o dodatkowym ubezpieczeniu zdrowotnym w kształcie uniemożliwiającym jej funkcjonowanie wedle zasadą rzetelności i sprawności, narusza zarazem konstytucyjne prawo obywateli do równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych.
Czym jest Projekt ustawy niezgodny z znaczenie w Leczenie P .