Definicja JEDNOLITY RYNEK EUROPEJSKI

Co to jest: program Jednolitego Rynku Europejskiego stanowił zasadnicze zadanie integracji krajów europejskich.

Co oznacza: Celem JRE jest osiągnięcie wspólnych dla całej Europy korzyści zrównoważonego i trwałego rozwoju zapewniającego ochronę środowiska, wysoki poziom zatrudnienia i zabezpieczenia socjalnego, podnoszenie stopy życiowej i jakości życia i spójności ekonomicznej i socjalnej. Zasadniczym założeniem Jednolitego Rynku Europejskiego jest powstanie rynku bez granic, gdzie strefy wolnego handlu, unie celne i wspólne rynki, gdzie są zachowane granice fizyczne, globalne rozwiązania legislacyjne tworzą ekonomiczne i prawne podstawy do osiągania wysokich efektów ekonomicznych. Jego funkcjonowanie wymaga przestrzegania zasady proporcjonalności, która pomaga w połączeniu integracji rynku z minimalizacją interwencji w prerogatywy krajów członkowskich. Podstawą Jednolitego Rynku Europejskiego jest obowiązywanie i przestrzeganie „czterech wolności”. Pierwszą jest wolny przepływ towarów. Znaczy to, iż w zasadzie wszystkie wyroby, które są wytwarzane i sprzedawane w jednym z państw członkowskich, mogą być również oferowane w innych. Zakaz może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy narusza to ważne interesy socjalne, do których zaliczono: moralność, porządek i bezpieczeństwo publiczne, ochronę zdrowia i życia ludzi, zwierząt i roślin, ochronę narodowych dóbr kultury posiadających wartość artystyczną, historyczną albo archeologiczną i ochronę własności przemysłowej i komercyjnej. Drugą jest wolny przepływ ludzi. Swobodny przepływ pracowników, wewnątrz UE jest uznawany jako prawo do równego traktowania wszystkich obywateli Wspólnoty w kwestiach związanych z zatrudnieniem, wynagrodzeniem i innymi warunkami pracy. Prawo swobodnego osiedlania się obejmuje podejmowanie i wykonywanie pracy na własny rachunek i wykonywanie czynności technicznych, rzemieślniczych i artystycznych, zakładanie i prowadzenie przedsiębiorstw, filii i agencji. Trzecią jest swoboda świadczenia usług. Obejmuje te same czynności, co swoboda osiedlania się, ale ich wykonywanie jest ograniczane czasowo i musi w jakiś sposób przekraczać którąś z granic wewnętrznych Wspólnoty. Właściwość „przekraczania granicy” odnosi się do następujących sytuacji: - usługodawca udaje się przejściowo do państwie usługobiorcy czyli sam przekracza granicę, aby wykonać usługę w innym państwie, - odbiorca usługi udaje się do państwie usługodawcy aby tam przyjąć świadczenia, - zarówno usługodawca, jak i usługobiorca przebywają w swych państwach i tylko usługa przekracza granicę. Czwartą jest swobodny przepływ kapitału i płatności związany z nieskrępowaną zamianą towarów i usług. Umożliwia to obywatelom i przedsiębiorstwom Wspólnoty założenie w każdym państwie członkowskim konta bankowego i nieograniczony transfer środków z jednego państwie członkowskiego do drugiego. Umożliwia to również lokaty kapitału i uzyskiwanie kredytów na terenie UE