Hipnoza w stomatologii - definicja

Co znaczy: Pierwszym znanym przypadkiem użycia hipnozy przy ekstrakcji był zabieg wykonany poprzez francuskiego dentystę Oudeta. Miało to miejsce w 1837 roku w Poitiers we Francji. W 1847 roku Ribaud i Kiaro usunęli w hipnozie guza szczęki. Hipnoza miała spore wykorzystanie w medycynie pośrodku ostatnich sześćdziesięciu lat. W 1950 roku opublikowano książkę dr n. med. Aarona Mossa, „Hipnodontics” (Hipnodoncja), opisującą wykorzystanie hipnozy. W roku 1958 Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne (American Medical Association) doceniło hipnozę i zaleciło wprowadzenie jej do programu edukacji w szkołach medycznych i stomatologicznych. Poza zwalczaniem lęku przed stomatologiem, hipnoza jest również przydatna w zmianie szkodliwych nawyków, takich jak bruksizm, ssanie palca, obgryzanie paznokci i zaburzenia połykania. Przez poddawanie pacjenta sugestii w stanie hipnozy można sprawić, iż pacjent zamiast nastawiać się na ucieczkę, uspokoi się i zrelaksuje. Niektórzy pacjenci odczuwają taki lęk, iż wolą dopuścić do rozwoju poważnych problemów uzębienia, niż szukać pomocy. Pacjentom, którzy boją się dentysty zwykle trudno jest przytoczyć konkretne obawy dotyczące zabiegów stomatologicznych. Niektórzy boją się bólu, w trakcie gdy innych napawa lękiem brak swobody na fotelu. Jeszcze inni boją się, iż się zakrztuszą albo utopią w wodzie albo innych płynach. Inne lęki to: sposobność, iż poprzez sytuacja wyrządzi im się krzywdę, strach przed omdleniem albo niemożnością mówienia. Powszechną pośród ludzi skłonnych do lęku jest obawa przed dezaprobatą albo krytyką ze strony lekarza za zaniedbanie. Pewien stopień niepokoju i napięcia jest normalny w razie zabiegów stomatologicznych, jednak ich nasilenie znacznie utrudnia leczenie. Szacuje się, iż 7% całej populacji wykazuje symptomy nerwicy lękowej. w razie cięższych nerwic zwykle zauważa się, iż pacjent siedzi na fotelu bardzo sztywno. Ma spięte mięśnie twarzy, a jego ruchy nie są swobodne. Pacjent taki ledwie otwiera usta i sprzeciwia się jakimkolwiek próbom badania albo leczenia. Zwyczajne sposoby relaksujące mogą być skuteczne w niewielkim stopniu albo w ogóle. Także leki uspokajające, zażyte przed wizytą, są tylko częściowo skuteczne w okresie jej trwania, a dopiero potem pacjent poprzez sporo godz. odczuwa ich działanie uspokajające. Tacy pacjenci mogą odnieść korzyść z hipnozy w pohipnotycznym stanie relaksu. Dentyści zwykle narzekają na to, jak sporo czasu potrzeba na wprowadzenie pacjenta w stan hipnozy. Jednak kiedy pacjent jest zrelaksowany, zabiegi wykonuje się wiele szybciej. Oprócz tego, w okresie kolejnych wizyt można użyć sugestii pohipnotycznej. Może zaistnieć potrzeba odwołania się do psychoterapii, aby dowiedzieć się, czy powodem obaw pacjenta są jego przeżycia sprzed lat, powiązane z zabiegami stomatologicznymi. Nadmierne krztuszenie jest powiązane z niepokojem i może stać się powodem poważnych problemów. w razie niektórych pacjentów problem stanowi zrobienie wycisku albo noszenie protez. Hipnoza okazała się bardzo efektywna w kontrolowaniu tego nieprzyjemnego odruchu. Używanie hipnozy do znieczulania w stomatologii ma sporo zalet przewyższających znieczulenie miejscowe. Nie wywołuje odrętwienia, drażniącego pacjentów poprzez kilka godz. po zabiegu i powodującego, iż pacjenci mówią niewyraźnie albo przygryzają przypadkowo policzek. Unika również czynników ryzyka chemicznego; pozwala również uniknąć igły, której pacjenci tak regularnie się boją. Niestety, stosowana bez innych metod, hipnoza jest wystarczająco albo w pełni efektywna tylko dla ok. 10% populacji. Jednak w relacji do znacząco większego odsetka pacjentów jej skuteczność jest częściowa albo znaczna, a w sytuacjach bardziej rozległych zabiegów stomatologicznych jej wykorzystywanie może ograniczyć dawkę znieczulenia miejscowego. (opr. Jacek Zarzycki na podstawie www.dentistry.about.com/)