Nowa pasta do zębów na bazie bakterii? - definicja

Co znaczy: Naukowcy zidentyfikowali właśnie proteinę odpowiedzialną za inhibicję wzrostu bakterii odpowiedzialnych za próchnicę zębów. FruA, a więc enzym, o którym mowa, jest syntezowany naturalnie poprzez inną bakterię j. ustnej i może stać się wkrótce częścią składu nowych past do zębów. Bakterie są wszędzie, nawet w ustach! Wśród 700 gatunków, które wybrały sobie nasze zęby i nasz język, jako siedzibę, które jest dla nich środowiskiem idealnym, gdyż wilgotnym i ciepłym, wybrane bakterie są odpowiedzialne na próchnicę lub za niemiły oddech. Lecz wybrane gatunki bakterii, na odwrót, są pożyteczne, albowiem zapewniają naturalną ochronę przeciwko chorobom j. ustnej i zębów, lub przeciwko tworzeniu się kamienia nazębnego... To jest atut, który być może zostanie wykorzystany pewnego dnia do produkcji nowych past do zębów. Bakterie streptokoki mutans (Streptococcus mutans i Streptococcus sobrinus) są uważane za pierwsze czynniki powstawania próchnicy. By efektywnie drążyć dziury w szkliwie zębowym, które jest chronione jednak poprzez warstwę fluoru, bakterie te tworzą swojego rodzaju bioekran w jamie ustnej, a w pierwszej kolejności na zębach. Wydzielają tam bardzo specjalny enzym, glukozotransferazę, która stosuje sacharozę w tworzeniu długich łańcuchów glukanu (polimery glukozy). FruA i cukier Inna bakteria, Streptococcus salivarius, preferuje natomiast kolonizację miękkich obszarów j. ustnej, a w pierwszej kolejności podoba im się nabłonek języka. Bakteria ta zresztą była już znana z tego, że zapewniała regulację równowagi flory j. ustnej, co z powodu hamowało postęp próchnicy. Zostało to udowodnione dzięki wielu różnym doświadczeniom przeprowadzonym in vitro. Dlatego także, okazało się, iż bakteria Streptococcus salivarius, może hamować postęp bioekranu produkowanego poprzez złe bakterie. A jego tajna broń to najprawdopodobniej substancje, które sam wydziela. Wg nowych rezultatów, które ukazały się w przeglądzie Applied and Environmental Microbiology, naukowcom z National Institute of Infectious Diseases (Narodowy Instytut Chorób Zakaźnych) w Tokyo, w Japonnii, powiodło się zidentyfikować odpowiedzialną molekułę: chodzić tutaj ma o enzym FruA. Proteina ta jest fruktozydazą – to oznacza, iż łamie ona powiązania chemiczne niektórych cukrów złożonych. Zwłaszcza, może ona hydrolizować polimery fruktozy, a nawet sacharozy. By ją zidentyfikować, naukowcy pobrali płyn zewnątrzkomórkowy (supernatant) pochodzący z hodowli in vitro bakterii Streptococcus salivarius. Następnie, badacze odseparowali wszystkie proteiny zawarte w płynie, w zależności od ich rozmiaru i ciężaru (dzięki chromatofrafii żelem filtracyjnym i wymiania jonowej, dla jasności). Następnie, badacze założyli hodowlę bakterii próchnicogennych (Streptococcus mutans) w obecności uzyskanych ekstraktów proteinowych, obserwując wtedy, że ich postęp był bardzo mocno w niebezpieczeństwie w ektraktach, których punktem wspólnym było to, że zawierały enzym FruA. Enzym FruA gotowy do skolonizowania naszych past! Jeżeli nawet system działania nie jest jeszcze dobrze tłumaczony, to chociaż można było wykazać, mimo wszystko, że przyrost koncentracji cukrów z 0,25% do 3% w środowisku przywraca przyrost bakterii Streptococcus mutans. Wydawać więc aby się mogło, iż hydroliza sacharozy poprzez enzym FruA nie pozostawia wystarczających ilości cukru do dyspozycji bakteriom Streptococcus mutans, by te mogły się rozwijać ... o ile środowisko nie zawiera go i tak wiele. W oczekiwaniu na szczepionkę przeciwko próchnicy zębów, należy więc unikać jedzenia zbyt słodkich produktów, a w pierwszej kolejności należy dobrze szczotkować zęby! Zresztą, za jakiś czas, bardziej efektywna pasta, gdyż zawierająca enzym FruA, być może ujrzy nareszcie światło dzienne. W rzeczywistości, enzym FruA, który jest syntezowany poprzez grzyba z ekipy Aspergillus niger, jest już wytwarzany przemysłowo, i mimo iż obydwie proteiny są dość różne w swoich sekwencjach (jedynie 30% indentyczności i 60% podobieństwa, jak stwierdzono), są to one równie skuteczne w hamowaniu wzrostu bakterii szkodliwych, wg rezultatów uzyskanych poprzez badaczy japońskich. źródło: biomedical.pl