O jeden - lub więcej - zębów za dużo - definicja

Co znaczy: Jedną z nieprawidłowości zębowych objawiającą się zaburzeniem liczby zębów są zęby nadliczbowe. O nadliczbowości zębów mówi się wówczas gdy ich liczba przekracza 32. Nadmierna liczba zębów może dotyczyć uzębienia mlecznego i stałego. Anomalia ta występuje u człowieka ze zmienną częstotliwością i waha się w granicach od 1% do 3,3%, wykazuje jednak tendencję wzrostową. Częstość występowania zębów nadliczbowych jest związana z płcią i lokalizacją. Hiperdoncję dwa razy częściej obserwuje się u kobiet niż u mężczyzn i zdecydowanie częściej w szczęce w porównaniu z żuchwą. Hiperdoncja dotyczy przeważnie zębów siecznych w szczególności szczęki, znacząco rzadziej kłów, zębów przedtrzonowych i trzonowych górnego i dolnego łuku zębowego. Występowanie zębów nadliczbowych w uzębieniu mlecznym regularnie wiąże się z podobną anomalią w uzębieniu stałym. Zęby nadliczbowe mogą wykazywać poprawną budowę albo stanowić twory zębopodobne. Niekorzystnie wpływają na estetyką wyglądu i funkcję układu stomatognatycznego. Zęby dodatkowe wywołują stłoczenia zębów, są powodem nieprawidłowości zgryzowych. Powód występowania tego zjawiska związana jest z zaburzeniami rozwojowymi już na kroku życia płodowego. Zęby nadliczbowe spotykane są regularnie u pacjentów z rozszczepem podniebienia, z zespołami chorobowymi o podłożu genetycznym. na podstawie dwumiesięcznika e-Dentico