Próchnica, próchnica, próchnica... - definicja

Co znaczy: Szkliwo jest najtwardszą i w najwyższym stopniu zmineralizowaną tkanką organizmu. Jest tylko mało słabsze od diamentu. Złożona jest ono w 99% z hydroksyapatytu, związków wapnia i fosforanów. Gdy bakterie kwasotwórcze spowodują obniżenie pH płytki do poziomu ok. 5,5 albo mniej, hydroksyapatyt zawarty w szkliwie ulega odwapnieniu i dochodzi do postępu procesu próchnicowego. Z drugiej strony, gdy pH ulega wzrostowi, wapń i fosforany zostają zatrzymane na powierzchni zęba. Powtarzające się ataki kwasu produkowanego poprzez bakterie, prowadzi do straty minerałów i nareszcie powstaje zmiana próchnicowa. Pierwszym symptomem próchnicy szkliwa jest "plama próchnicowa". Na tym etapie zmianę można rozpoznać po jej biało-kredowym zabarwieniu, które nasila się stosunkowo jak postępuje niszczenie szkliwa, którego powierzchnia staje się coraz bardziej chropowata. Z czasem pokarmy i środki barwiące nadają zmianie próchnicowej ciemniejsze zabarwienie. Inicjalną próchnicę można zatrzymać jeśli usunie się płytkę bakteryjną i zmieni nawyki dietetyczne. jeśli mechanizm próchnicowy postępuje, dochodzi do objęcia zębiny. Zębina jest tkanką żywą, zmineralizowaną, której struktura jest nieco słabsza od szkliwa. Taki niewielki ubytek wystarczy precyzyjnie opracować i wypełnić materiałami odtwórczymi. Pod wpływem dalej postępującego procesu próchnicowego zębina ulega zmiękczeniu. Ubytek staje się coraz większy.Ząb rozpoczyna reagować bólowo na różne bodźce, na przykład zimne powietrze, coś słodkiego, ciepły posiłek. A więc nastąpiło zapalenie miazgi. Na tym etapie należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza stomatologa, by nie doszło do zapalenia miazgi nieodwracalnego i następowego leczenia kanałowego takiego zęba. Zębina reaguje na inwazję bakteryjną odkładaniem minerałów wewnątrz kanalików zębinowych. Głębiej leżąca warstwa zmiany próchnicowej jest zdemineralizowana w niewielkim stopniu, zawiera nienaruszoną macierz organiczną ze zdrowymi włóknami kolagenowymi i kryształami apatytu związanymi z tymi włóknami. Nie uszkodzony szkielet kolagenowy wewnętrznej warstwy zębiny ma potencjał, który umożliwia remineralizację. Remineralizacja nie jest z kolei możliwa w zewnętrznej warstwie zmiany próchnicowej. Dalszy nieleczony rozwój dolegliwości doprowadzi do zniszczenia miazgi. Miazga obumiera, a toksyny bakteryjne przechodzą poprzez wierzchołek korzenia zęba i atakują kość zębodołu. Powstaje zapalenie tkanek okołowierzchołkowych. Leczenie takich zmian jest już długookresowe i na pewno bardziej kosztowne, aniżeli leczenie próchnicy na poprzednich etapach