Ratować, nie wyrywać - definicja

Co znaczy: Rozwój medycyny, ciągłe udoskonalanie technik leczenia, służących materiałów sprawia, iż lekarze zawsze kiedy tylko to jest możliwe podejmują się uratowania objętego procesem chorobowym zęba. Za możliwościami medycznymi i technicznymi idą coraz większe wymogi samych pacjentów, którzy chcą jak najdłużej móc cieszyć się własnym uzębieniem. Szanse uratowania zęba dają zabiegi z zakresu endodoncji. Leczenie endodontyczne, poprzez pacjentów częściej zwane kanałowym, pozwala zachować swoje zęby, które poddawane są przedtem opracowaniu mechanicznemu i chemicznemu. Endodoncja jest szerokim działem stomatologii, który zajmuje się leczeniem wewnętrznych struktur zęba. W sporym uproszczeniu leczenie kanałowe znaczy, iż doktor w okresie prowadzonej terapii usuwa zainfekowaną albo martwą miazgę z komory i kanałów korzeniowych zęba przez mechaniczne i chemiczne ich opracowanie a następnie wypełnienie materiałami obojętnymi. Usuwana jest miazga ze zmianami zapalnymi, czy także ta w stanie rozpadu zgorzelinowego. W dalszych etapach leczenia, po dokładnym opracowaniu kanału korzeniowego doktor zadba o jego szczelne wypełnienie. Wszystkie zabiegi w trakcie leczenia endodontycznego przeprowadzone są w pełnej izolacji od dostępu śliny, by skutek leczenia był skuteczny i długookresowy. Miazga zęba to delikatna tkanka wypełniająca labirynt wewnątrz zęba. Objętościowo nie jest jej sporo, lecz jest wyjątkowo bogato unerwiona. Jeżeli ulegnie zakażeniu (zazwyczaj drogą poprzez ubytek próchniczy) obrzęknie, a gdyż jest zamknięta w twardej nierozciągliwej komorze zęba obrzęk skutkuje przyrost ciśnienia, ucisk na zakończenia włókien nerwowych i mocny, trudny do zniesienia ból. Problemy endodontyczne są w 90% przyczyną bólu zębów. Zarówno tych ostrych, bardzo mocnych, jak i tych przewlekłych, ciągnących się tygodniami i miesiącami. przyczyną jest infekcja miazgi zębowej nazywanej kolokwialnie nerwem. inf. swoje