Zgryz w poszczególnych okresach rozwoju - definicja

Co znaczy: Ruchy żuchwy umożliwia układ mięśniowo-stawowy, który ma zasadniczy wpływ na kształtowanie szczęk, łuków zębowych i zgryzu, a poprzez to na budowę twarzy. Poprawna budowa i czynność narządu żucia warunkują poprawny zgryz. Już w momencie płodowym występują okresowe zmiany we wzajemnym ułożeniu szczęk względem siebie. Początkowo szczęka rośnie szybciej i wysuwa się ku przodowi, później (ok. 3 miesiąca życia płodowego) następuje wysunięcie żuchwy, aby znowu pod koniec ciąży szczęka zajęła pozycję doprzednią. U noworodka nie występują wyrostki zębodołowe, które tworzą się dopiero w momencie wyrzynania zębów (z torebki otaczającej zawiązek zęba), ale to są szerokie i płaskie wały dziąsłowe. W szczęce szeroki wał usytuowany jest na całej długości, a w żuchwie - w odcinkach bocznych, w trakcie gdy w przednim ma on przekrój trójkąta. Żuchwa ustawiona jest dotylnie w relacji do szczęki, tworząc fizjologiczne tyłożuchwie. Oba wały dziąsłowe mają kształt półkola, w odcinku przednim występuje szpara pionowa. W pierwszym półroczu życia pod wpływem funkcji ssania, żuchwa rośnie ku przodowi, stwarzając odpowiednie warunki do prawidłowego kontaktu wyrzynających się zębów siecznych. (ok. 6-miesiąca życia pojawiają się siekacze mleczne przyśrodkowe dolne, później górne i siekacze boczne w tej samej kolejności. W tym okresie występuje głębokie zachodzenie siekaczy górnych na dolne tak zwany nadzgryz fizjologiczny, bo cały ciężar zgryzu opiera się na zębach przednich. W odcinkach bocznych nie ma jeszcze zębów. Następnie pojawiają się zęby boczne w określonym czasie i porządku, aby w wieku (ok. 30 miesięcy ząbkowanie zostało uzupełnione. Dziecko ma 20 zębów: po 10 w szczęce i w żuchwie. Po wyrżnięciu wszystkich zębów mlecznych następuje kilkumiesięczny moment tak zwany wypełnienia, to oznacza dążenia nowopojawiających się zębów do kontaktu z odpowiednimi zębami w łuku przeciwległym. inf. swoje