Badanie EKG na odległość definicja

Co znaczy:

Teletransmisja w zespołach ratownictwa

Badanie EKG na odległość

wykorzystanie telemedycyny jest szczególnie uzasadnione w ratownictwie medycznym. Dzięki tej metodzie można znacząco skrócić czas diagnostyki a również transportu pacjenta do placówki medycznej. Potwierdzają to wyniki badań.

Chodzi o wyniki teletransmisji zapisu EKG wykonanego poprzez zespoły pogotowia ratunkowego do pracowni hemodynamicznych w sytuacjach ostrych zespołów wieńcowych.

Telemedycyna to błyskawicznie rozwijająca się gałąź medycyny, która w uproszeniu złożona jest z dwóch przedmiotów. Pierwszy z nich to transmisja danych klinicznych, wyników badań i leczenia dotyczących pacjenta jednego ośrodka. Drugi to wizyta przesłanych informacji poprzez zespół ekspertów innej placówki. W przekazie danych używane są połączone mechanizmy telefoniczny i elektroniczny (internet). Mechanizm stwarza sposobność w krótkim czasie transmisji danych medycznych dotyczących pacjenta np. między dwoma szpitalami, które dzieli znaczna odległość, a stan chorego wymaga pilnej konsultacji i podjęcia decyzji dotyczącej dalszego postępowania diagnostyczno-terapeutycznego.

Najwcześniej teletransmisja używana była w radiologii do przekazywania zdjęć rentgenowskich, obrazów tomografii komputerowej czy rezonansu magnetycznego. Aktualnie coraz częściej znajduje >>wykorzystanie w innych specjalnościach. Szczególnie zasadnym wydaje się być zastosowanie tej formy przekazu informacji w systemie ratownictwa medycznego. Potwierdzają to wyniki teletransmisji 12-odprowadzeniowego zapisu EKG wykonanego poprzez zespoły pogotowia ratunkowego do pracowni hemodynamicznych w sytuacjach ostrych zespołów wieńcowych (OZW). Mechanizm pozwolił skrócić czas diagnostyki i transportu pacjenta do ośrodka, gdzie realizowane są zabiegi udrożnienia tętnicy odpowiedzialnej za niedokrwienie serca. Tym samym zmniejszyć stopień uszkodzenia serca i śmiertelność z 11 do 4 proc..

mechanizm w Meditransie

W 2009 roku uruchomiono mechanizmu teletransmisji w Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego i Transportu Sanitarnego „Meditrans” w Warszawie, dysponującej największą liczbą zespołów ratownictwa medycznego na Mazowszu. „Meditrans” liczy 25 zespołów specjalistycznych (z lekarzem) i 22 zespoły fundamentalne z ratownikiem i/albo pielęgniarką (bez lekarza).

Kluczowe składowe działającego mechanizmu to zespoły ratownictwa medycznego i centrum teletramisji. Zespoły ratownictwa medycznego zaopatrzone w defibrylatory i aparaturę pozwalającą na wykonanie i transmitowanie 12-odprowadzeniowego EKG. To są Deibrylatory ZOLL M- series, obsługiwane technicznie poprzez firmę Paramedica. Raczej to są zespoły zespoły bez lekarza.

Centrum teletransmisji ze stacją odbiorczą i zespołem lekarzy-konsultantów zlokalizowane jest w Oddziale Kardiologicznym WSPR i TS „Meditrans” w Warszawie przy ul. Poznańskiej 22. Dyżurujący doktor dysponuje także elektronicznym wykazem wolnych/zajętych miejsc w pracowniach hemodynamicznych stolicy. Stan miejsc powinien być stale uaktualniany poprzez same placówki kardiologii interwencyjnej

Struktura organizacyjna

w przeciwieństwie od istniejących mechanizmów, gdzie przekaz informacji dzieje się między zespołami pogotowia ratunkowego a pracowniami kardiologii interwencyjnej, przekaz zapisu EKG i konsultacje przeprowadzane w WSPR i TS „Meditrans” odbywają się w jednej strukturze organizacyjnej. Istniało kilka powodów dla których w Pogotowiu Ratunkowym w Warszawie uruchomiono inną organizację mechanizmu teletransmisji zapisu EKG. Jednym z powodów była sposobność pełniejszego nadzoru, kontroli merytorycznej , a również ponoszenia odpowiedzialności kierownictwa instytucji za działania podległych zespołów ratownictwa medycznego. Istotne było również powstanie wewnętrznej struktury wspierającej działania pielęgniarek i ratowników medycznych ambulansów w wypadku zwiększającej się liczby interwencji z udziałem podstawowych zespołów ratownictwa medycznego (bez lekarza). Taką rolę powierzono konsultantowi dyżurującemu w centrum transmisji.

Istotnym przyczyną było również pełniejsze zastosowanie mechanizmu teletransmisji 12-odprowadzeniowego EKG w diagnostyce przedszpitalnej prowadzonej poprzez zespoły pogotowia ratunkowego tzn. nie ograniczające się jedynie do OZW.

Podkreślenia wymaga także fakt, iż w WSPR i TS „Meditrans” funkcjonuje także > mechanizm satelitarnej lokalizacji zespołów ratownictwa medycznego. Zatem doktor konsultant otrzymując transmitowany zapis EKG, nie tylko może pomóc w rozpoznaniu, lecz mając wgląd w mapę rozmieszczenia ambulansów posiada wiadomości o aktualnej lokalizacji zespołu, który może skierować go do najbliższego szpitala o profilu zgodnym z postawioną diagnozą.

5 tys. przekazów

Od września 2009 roku > mechanizm teletransmisji 12-odprowadzeniowego EKG zaczął pracę w trybie dyżurów 24-godzinnych.

W momencie 18 miesięcy tzn. do dnia 31 marca 2011 roku fundamentalne zespoły ratownictwa medycznego wykonały łącznie 5478 prób przesłania 12-odprowadzeniowego EKG, w tym 4836 udanych (88,3 procent) z odbiorem badania w centrum teletransmisji i 642 nieudanych (11,7 procent))) ryc. 1. Najczęstszymi powodami nieudanych przekazów były błędy popełniane poprzez członków zespołu ratownictwa medycznego w trakcie obsługi aparatury i trudności transmisji wynikające z ukształtowania terenu i miejsca nadawania.

Zwiększająca się liczba przekazów, a zatem coraz częstsze stosowanie aparatury wywołało, iż liczba nieudanych transmisji zależnych od błędów popełnianych przy jego obsłudze pomniejszyła się z 15,6 % przypadków w pierwszym roku do 6,8 % ostatnich 7 miesiącach ocenianego okresu.

8 min. transmisji

Zaproponowanie odmiennej formy funkcjonowania mechanizmu teletransmisji zapisu EKG w WSPR i TS „Meditrans” (EKG od zespołu ratownictwa medycznego →centrum teletransmisji→pracownia hemodynamiczna) w porównaniu do dotychczas działających (EKG z ambulansu → ośrodek kardiologii interwencyjnej) spotkało się z uwagami, że może być powodem wydłużenia czasu dotarcia pacjenta z OZW do pracowni kardiologii interwencyjnej.

Jednak wyniki analizy parametrów czasowych działania mechanizmu w Warszawskim Pogotowiu Ratunkowym nie potwierdziły tych obaw. Okazało się gdyż, iż średni czas transmisji 12-odprowadzeniowego EKG waz z konsultacją wynosił średnio 7 min. 58 sek. Z kolei w sytuacjach OZW z uniesieniem ST (STEMI) 2-3 min. a OZW bez uniesienia ST (NSTEMI) 6-7 min.

42 minuty interwencji

W tym miejscu należy podkreślić, iż mechanizm przekazania zapisu EKG jak i telefonicznej konsultacji nie miał charakteru statycznego. Odwrotnie, było to działanie dynamiczne, wykonywane w trakcie transportu chorego poprzez zespół. Tak zorganizowany > mechanizm pozwolił na uzyskanie dobrego wyniku czasowego realizacji interwencji. Czas od chwili wezwania zespołu do momentu przekazania pacjenta w szpitalu mieścił się w granicach 42 – 47 min.

Przedstawione wartości spełniają kryteria zalecanego czasu interwencji w szczególności w sytuacjach ostrego niedokrwienia serca.

Badanie dokonanych transmisji w WSPR i TS „Meditrans” wykazała, że na podstawie przeprowadzonego wywiadu i 12-odprowadzeniowego zapisu EKG, rozpoznanie ostrego zespołu wieńcowego z uniesieniem ST (STEMI) postawiono w 146 sytuacjach (3,0%) , a bez uniesienia ST (NSTEMI) u 320 chorych (6,6%). Pozostałe 4370 (90,4%) interwencji dotyczyło innych przypadków.

We wszystkich sytuacjach rozpoznanych jako ostre zespoły wieńcowe, gdzie wezwanie wykonywane było poprzez fundamentalne zespoły pogotowia ratunkowego, nie odnotowano ważnych, niepożądanych zdarzeń w trakcie transportu chorego, jak także zgonu pacjenta. Z jednej strony stanowi to dowód wysokich kwalifikacji zawodowych członków podstawowych zespołów ratownictwa medycznego. Z drugiej strony jest przesłanką do uznania, że w/w zespoły zaopatrzone w aparaturę do wykonania standardowego EKG, sposobność jego transmisji i telekonsultacji z lekarzem specjalistą mogą być wysłane do trudnych przypadków, jeżeli w danej chwili wezwanie nie może być wykonywane poprzez zespół specjalistyczny.

Wsparcie dla SOR-ów

Dotychczasowe doniesienia i publikacje dotyczące wyników transmisji zapisu EKG odnosiły się do przypadków OZW . Jak wspomniano przedtem w systemie działającym w WSPR i TS „Meditrans” uznano za zasadne dokonanie oceny przydatności teletransmisji i telekonsultacji w pracy zespołów podstawowych, także w innych sytuacjach niż tylko epizody niedokrwienia serca.

W ekipie 4370 przekazów, nie dotyczących OZW, najczęstszym przyczyną teletransmisji były bóle w klatce piersiowej. Stanowiły one 33 procent)))) przypadków. Zasłabnięcia (16 procent))))) ) i omdlenia (6 procent)))))) )) stanowiły drugą grupę przyczyn, co do częstości wykonywania i elektronicznego przesłania EKG. Przewarzająca część pacjentów z bólem w klatce piersiowej jak i zasłabnięciami/omdleniami kwalifikowanych jest poprzez personel ambulansów do hospitalizacji. Wykonany w fazie przedszpitalnej 12-odprowadzeniowy zapis elektrokardiograficzny pozwala wyłonić chorych o największym ryzyku. To ta ekipa chorych powinni być transportowana do szpitala. Pozostali pacjenci mogą pozostać pod opieką ambulatoryjną. Tym metodą zmniejszy się liczba skierowań i przewozów do szpitali. Zatem > mechanizm teletransmisji EKG jest ważnym wsparciem dla funkcjonowania szpitalnych oddziałów ratunkowych (SOR) czy izb przyjęć.

Pośród zaburzeń rytmu serca najczęstszym przyczyną przekazu EKG było napadowe migotanie przedsionków (8,0 procent))))))) ))). To jedna z najczęstszych form zaburzeń rytmu serca, w szczególności w populacji osób po 70-tym roku życia. Wydaje się, iż > mechanizm teletransmisji EKG stwarza sposobność nie tylko diagnozy przedszpitalnej, lecz także rozpoczęcia terapii. Fundamentalny zespół ratownictwa medycznego wspierany konsultacją lekarza centrum teletransmisji mógłby zaczynać leczenie napadu migotania przedsionków w miejscu zdarzenia i kontynuować postępowanie w trakcie transportu chorego do szpitala. Ten tryb działania pogotowia ratunkowego wpływałby odciążająco na pracę personelu SOR //albo izby przyjęć. W razie skutecznej terapii przedszpitalnej i przywróceniu rytmu zatokowego chory wymagałby gdyż jedynie krótkiej obserwacji w/w ośrodkach. jeżeli leczenie zespołu ratownictwa okazałoby się nieskuteczne, doktor w szpitalu bez zbędnej zwłoki mógłby wykorzystać inną terapię antyarytmiczną.

niezbędne uregulowania

Należy jednak podkreślić, iż wdrożenie takiego postępowania jako standardu w działaniach podstawowych zespołów ratownictwa medycznego wymaga z jednej strony upowszechnienia mechanizmu teletransmisji, a z drugiej strony uregulowań prawnych, które zwiększałby wyposażenie aparaturowe i lekowe zespołów pogotowia ratunkowego bez lekarza.

Pozostałe 37 proc. przekazów teletransmisji EKG dotyczyło innych mniejszych liczebnie zachorowań, takich jak utrwalonego ///albo o nieznanym czasie trwania migotania przedsionków, częstoskurczów nadkomorowych, tachykardii zatokowej, nadciśnienia tętniczego, duszności i innych zachorowań.

Przedstawione wyniki dokonanych przekazów zapisu EKG w ramach działalności WSPR i TS „Meditrans”, różnorodność zdarzeń i rozpoznań w pełni uzasadniają potrzebę funkcjonowania mechanizmu teletransmisji w zespołach ratownictwa medycznego , nie tylko w sytuacjach ostrych zespołów wieńcowych.

Korzyści wyrażają się nie tylko w aspekcie medycznym. Ich >>>wykorzystanie znaczy szybszą diagnostykę, krótszy czas transportu chorego do szpitala, sposobność wcześniejszego, przedszpitalnego rozpoczęcia leczenia, lecz mają także znaczenie ekonomiczne. >>>>wykorzystanie mechanizmu teletransmisji znaczy efektywniejsze zastosowanie działań specjalistycznych i podstawowych zespołów ratownictwa medycznego, obniża wydatki leczenia, skutkuje szybszy powrót do zdrowia i aktywności zawodowej pacjenta, dzięki inicjalnym trafnym rozpoznaniom i przedtem rozpoczętej terapii. Minimalizuje również wydatki powiązane z transportem chorych.

Prawie dwuletnia działalność mechanizmu teletransmisji skłania do postawienia jeszcze jednego wniosku. w wypadku upowszechnienia mechanizmu zasadnym wydaje się powstanie wspólnej bazy danych (pogotowia, szpitali, poradni) o chorych, którym zespół ratownictwa medycznego udzielał pomocy. Struktura taka pozwoliłaby na lepszą ocenę procesu diagnostyczno-terapeutycznego na każdym etapie działań medycznych.

Jerzy Rekosz, Zastępca Dyrektora do spraw Medycznych, Ordynator Oddziału Kardiologii

Artur Kamecki, Dyrektor

Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego i Transportu Sanitarnego „Meditrans” w Warszawie