profilaktyki rola kluczowa co to znaczy

Co to jest Kluczowa rola profilaktyki. Co znaczy: profilaktyki Odleżyny stanowią poważny problem.

Czy przydatne?

Kluczowa rola profilaktyki definicja

Co znaczy:

Trzy miesiące terapii to wydatek 800 zł



najważniejsza rola profilaktyki





Odleżyny stanowią poważny problem medyczny, socjalny i ekonomiczny. U chorych długotrwale unieruchomionych wywołują dodatkowe komplikacje i generują wydatki powiązane nie tylko z leczeniem, lecz i późniejszymi roszczeniami pacjentów.








Dzięki prawidłowej profilaktyce przeciwodleżynowej szpitale mogą podjąć efektywną walkę z tym powikłaniem. Odleżyny występują w wielu oddziałach szpitalnych i leczniczych, dotykają pacjentów w każdym wieku i są powodem powiększonych wydatków leczenia. Problem odgrywa szczególną rolę w opiece nad pacjentami długotrwale unieruchomionymi – ich pojawienie się pogarsza jakość życia chorych i dodatkowo pogłębia ograniczenie, jakie wywołała dolegliwość podstawowa. Osoby o zaawansowanym stadium chorób przewlekłych są szczególnie narażone na postęp takich uszkodzeń. Większości przypadków można aby uniknąć, lecz wymaga to specjalnej troski, uwagi i nauki personelu sprawującego opiekę nad chorym.

Kompleksowe podejście do pacjenta

aby efektywnie działać na rzecz profilaktyki i leczenia odleżyn konieczne jest podejście multidyscyplinarne, powstanie albo adaptacja na swoje potrzeby już istniejących standardów opieki na chorymi zagrożonymi odleżynami i mającymi odleżyny, a również prowadzenie odpowiedniej dokumentacji działań. Taką filozofię przyjął Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Tomaszowie Lubelskim. W szpitalu zarządzeniem dyrektora został powołany zespół do spraw profilaktyki odleżyn. W jego skład wchodzą: pielęgniarka naczelna, przewodniczący zespołu kontroli zakażeń zakładowych, pielęgniarki epidemiologiczne, kierownik działu rehabilitacji i pielęgniarki oddziałowe. W przypadku potrzeby do działania włączany jest także psycholog. Zespół realizuje program profilaktyki odleżyn w aspekcie praktycznym, dydaktycznym (członkowie zespołu opracowali broszurkę pod tytułem : "Odleżyny – rady dla pacjenta i jego rodziny", w każdym oddziale w programie szkoleń wewnętrznych wykonywany jest temat dotyczący odleżyn, w listopadzie 2006 roku ok. 70 pielęgniarek i położnych zostało przeszkolonych z tematu odleżyn uzyskując certyfikat) i dokumentacji.

Program profilaktyki odleżyn

Każdy pacjent trafiający do szpitala w Tomaszowie Lubelskim objęty jest programem profilaktyki odleżyn. W chwili zbierania wywiadu pielęgniarskiego chory oceniany jest, wg skali Nortona, pod kątem zagrożenia powstaniem odleżyn. W skali tej wyróżniane są takie kryteria oceny, jak: stan fizykalny, stan świadomości, aktywność, umiejętność przemieszczania się, stopień samodzielności przy zmianie pozycji i czynność zwieraczy odbytu i cewki moczowej. Każde kryterium oceniane jest w skali od 1 do 4. Pielęgniarka zakłada pacjentowi kartę pacjenta zagrożonego powstaniem odleżyn, gdy pacjent otrzymuje liczbę punktów 14 albo poniżej.

W momencie przyjęcia chorego z odleżyną pielęgniarka zakłada kartę pacjenta z odleżyną. Posługując się skalą pięciostopniową odleżyn wg Torrance,a ocenia stopień powstałej odleżyny. Umiejscowienie odleżyny zaznacza na schemacie znajdującym się na karcie, odnotowuje także wielkość odleżyny. Od tego czasu leczenie prowadzi doktor, a startowy plan leczenia jest modyfikowany w zależności od jego postępów.

Odleżyny a nowoczesne technologie

Specjaliści z Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran zwracają szczególną uwagę na rolę profilaktyki przeciwodleżynowej. Prócz identyfikacji zagrożenia odleżynami obejmuje ona także takie działania, jak: utrzymanie właściwego nawodnienia i odżywienia pacjenta, systematyczne zmiany pozycji ciała, kontrolę stanu skóry, unikanie urazów. Niezbędne jest zaprzestanie stosowania talku, pudrów, zasypek i środków zawierających barwniki. >>najważniejsza jest minimalizacja ucisku przez wykorzystywanie materacy przeciwodleżynowych, szczególnie u pacjentów wymagających unieruchomienia, a również opatrunków specjalistycznych – mówi Maria Budnik-Szymoniuk, pielęgniarka naczelna Szpitala Uniwersyteckiego Nr 1 im. dr. Antoniego Jurasza w Bydgoszczy.

– konieczne i niezbędne jest wykorzystywanie materacy przeciwodleżynowych. W najwyższym stopniu skuteczne są dynamiczne materace zmiennociśnieniowe. Są one różne pod względem konstrukcji i wykonania. Mają jednak wspólną zasadę działania. Pneumatyczny kompresor wtłacza powietrze do komór materaca, co pewien czas zmieniając jego rozdział między nimi. Zmiany ciśnienia wywołują masaż ciała i w rezultacie naprzemienne zmniejszanie ucisku, co powiększa ukrwienie tych części, które obecnie nie stykają się z materacem. W najwyższym stopniu zaawansowane materace zbudowane są z układu wielu komór, posiadają specjalne czujniki ciśnienia i są sterowane dzięki mikroprocesora, najprostsze są aktualnie refundowane poprzez NFZ – tłumaczy dr Maciej Sopata z Katedry i Kliniki Medycyny Paliatywnej Akademii Medycznej w Poznaniu i wiceprezes Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran.

Poduszki i materace gąbkowe dobrze dostosowują się kształtem do ciała, ale błyskawicznie miękną i tracą kształt, a wystające przedmioty kostne u wyniszczonego chorego penetrują w głąb poduszki. W okolicach tych ciśnienie znacząco wzrasta, poprzez co powiększa się ryzyko uszkodzenia skóry. Poduszki wchłaniają wilgoć, lecz nie chronią przed tarciem, a na skutek braku możliwości dobrej dezynfekcji są siedliskiem bakterii. Ich zaletą jest niska cena i mała waga.

Poduszki i materace żelowe w sporym stopniu redukują tarcie, niwelują ciśnienie między wystającymi punktami kostnymi a podłożem. Dobrze korygują pozycje osoby siedzącej na wózku inwalidzkim. Ich wadą jest spora waga ( ok. 7 kg). Ponadto żel łatwo ulega dezorganizacji, co wymaga codziennego ugniatania przed użyciem.

Do ekipy poduszek pneumatycznych możemy zaliczyć dmuchane koło gumowe, jak także poduszki wykonane z kauczuku neoprenowego. Mechanizm przepływu powietrza zapewnia stabilną i skorygowaną pozycję na łóżku albo w wózku, dobre odciążenie pacjenta.

Rola opatrunków

Nieoceniona jest również rola opatrunków. Przeważnie występują one w formie płytek albo pasty. – Opatrunki izolują termicznie ranę powodując jej utrzymanie w temperaturze ciała. Wilgotny wysięk pod opatrunkiem pozwala na migrację komórek, a w trakcie zamiany nie skutkuje ich zerwania czy uszkodzenia. Opatrunki łagodzą ból samej rany i także ich zamiana jest bezbolesna, działają jako system osłonowy przed tarciem i innymi siłami działającymi na ranę – mówi Maciej Sopata z Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran.

Opatrunki można podzielić na dwie ekipy: przeznaczone do ran z małym albo średnim wysiękiem i opatrunki do ran z obfitym wysiękiem. Te drugie stosuje się bezpośrednio na ranę i nie należy ich pokrywać innymi opatrunkami. Chronią ranę przed zanieczyszczeniem i bakteriami, przyspieszają gojenie, hamują postęp bakterii, a dodatkowo zmniejszają ból. W odleżynach I stopnia albo w profilaktyce może wystarczyć częsta zmiana pozycji chorego, wykorzystywanie opatrunków aktywnych i odpowiednie odżywienie.

Leczenie odleżyn III, IV, V stopnia bazuje na oczyszczeniu odleżyny poprzez usuwanie martwicy w zabiegu chirurgicznym albo poprzez rozpuszczenie dzięki środków enzymatycznych w maści albo żelu. Czasem niezbędny jest przeszczep skóry. – Odleżyny głębokie IV i V stopnia, długoletnie i nawrotowe stosunkowo możliwości powinny być leczone operacyjnie. Leczenie zachowawcze wtedy trwa miesiącami i naprawdę jest przyczyną wzrostu wydatków leczenia – potwierdza dr Sopata.

Skuteczne przeciwdziałanie to niższe wydatki

wydatek leczenia odleżyn jest zależny od rodzaju i wielkości rany, wynosi od kilkuset do powyżej dziesięciu tys. złotych. – wydatki postępowania przeciwodleżynowego na jednego pacjenta (w przeliczeniu na 12 tygodni terapii) wynoszą ( ok. 800 zł (postępowanie standardowe), a przy wykorzystaniu nowoczesnych metod ( ok. 300–450 zł – tłumaczy Maria Budnik-Szymoniuk.

Od stopnia odleżyny uzależniony jest również czas trwania leczenia. wydatki leczenia rosną wprost proporcjonalnie do ilości opatrunków i zastosowanych leków.
aby je zredukować, nie należy koncentrować się wyłącznie na miejscowym leczeniu odleżyny. Należy brać pod uwagę ogólny stan zdrowia chorego, stan odżywienia (rekomendowana jest dieta bogatobiałkowa wzbogacona o bonusy witaminowe, która poprawia stan skóry i powiększa jej odporność na otarcia, a również przyspiesza i ułatwia gojenie się naskórkowanie) czy także warunki społeczne. Istotną rolę spełnia nauka chorych i ich rodzin i wsparcie psychologiczne. – Oszczędzanie na personelu i środkach pomocniczych jest niedobrym rozwiązaniem i może mieć poważne skutki zarówno dla pacjentów, jak i szpitali. Niestety, przewarzająca część odleżyn nadal powstaje w wyniku braku odpowiedniej pielęgnacji – ocenia pielęgniarka naczelna bydgoskiego Szpitala Uniwersyteckiego, Maria Budnik-Szymoniuk.










Czym jest Kluczowa rola profilaktyki znaczenie w Leczenie K .