MZ: indentyfikacja poprzez PESEL i NIP definicja

Co znaczy:

Ustawa o systemie informacji w ochronie zdrowia

MZ: indentyfikacja przez PESEL i NIP

Ministerstwo Zdrowia uważa, iż najwspanialszym metodą identyfikacji pacjenta w systemie informacji medycznej SIM jest jego numer PESEL. Podobnie ta forma identyfikacji dotyczyć ma pracowników medycznych. Fundamentem identyfikacji placówki medycznej stanie się NIP.

MZ przygotowało pakiet rozporządzeń wykonawczych do Ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia, która zakłada gromadzenie i udostępnianie na ustalonych zasadach informacji o pacjencie i schorzeniach, na jakie cierpi i o sposobie leczenia ( w przypadku wyboru poprzez niego innej placówki medycznej niż dotychczasowa). Ustawa daje również sposobność elektronicznego dostępu do danych medycznych i umożliwia dzielenie się wiadomością odpersonalizowaną np. na potrzeby samorządów odpowiadających za realizację polityki zdrowotnej na swoim obszarze. Dotąd jednak nie określono zakresu informacji medycznej, jaka może zostać przekazana podmiotom trzecim: czy jst to zakres pełen ze wszystkimi wskazaniami medycznymi, stosowanymi sposobami leczenia, czy swego rodzaju skrót przyjętej linii postepowania medycznego. Zwracał na to uwagę już w 2010 roku Narodowy Fundusz Zdrowia. W kontekście identyfikacji przez PESEL otwarte pozostaje pytanie, czy numer ten pozostanie widoczny w informacji odpersonalizowanej.

Ustawa o systemie informacji w ochronie zdrowia zakłada sposobność porównywania danych medycznych, wyników leczenia i postęp usług telemedycznych. Pacjentowi gwarantuje prawo dostępu do danych z każdej lokalizacji, lekarzowi – sposobność dzielenia się wiadomością w celu dalszych konsultacji, samorządowi – dostęp do danych wskazujących na zapotrzebowanie na dany rodzaj świadczeń na danym terenie.

Tworzona poprzez Centrum Mechanizmów Informacyjnych Ochrony Zdrowia Elektroniczna Platforma Gromadzenia, Analizy i Udostępniania Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych ma również wywołać oszczędności w kosztach leczenia i wyższy stopień cyfryzacji placówek medycznych. W dalszym ciągu nie ma przyjętego jednak jednolitego protokołu informatycznego, na bazie którego dostosowywane zostaną szpitalne mechanizmy informatyczne na potrzeby regulaminów Ustawy obowiązującej w części od 1 stycznia 2012 roku. Wymóg prowadzenia dokumentacji medycznej w formie elektronicznej wchodzi od 1 sierpnia 2014 roku i obejmuje placówki medyczne, dla których organem prowadzącym jest kraj albo jednostki publiczne finansowane z podatków, takie jak samorząd, lecz także podmioty prywatne finansowane ze środków własnych ich właścicieli.