Nie ma i nie będzie sytuacji idealnej definicja

Co znaczy:

Organizacja i finansowanie świadczeń

Nie ma i nie będzie sytuacji idealnej

Istnieje mocno zakorzeniony w świadomości socjalnej mit mówiący o tym, iż szpital wykonujący skomplikowane procedury jest w gorszej sytuacji niż wojewódzki czy powiatowy. Okazuje się jednak, iż odsetek szpitali „problemowych” jest identyczny, niezależnie od organu założycielskiego.

Jakub SzulcAutor: J. Zamorski

ok. 20% szpitali klinicznych, wojewódzkich, powiatowych ma kłopoty z regulowaniem swoich zobowiązań, a więc kondycja finansowa SP ZOZ-u zoz-u nie zależy od poziomu skomplikowania procedur. Oczywiście, zdarzają się sytuacje wyjątkowe – jedna z nich miała miejsce dwa lata temu, po wprowadzeniu do lecznictwa zamkniętego rozliczeń opartych na systemie Jednorodnych Grup Pacjentów, kiedy okazało się, iż wycena punktowa procedur wykonywanych poprzez monoprofilowe szpitale dziecięce była zdecydowanie za niska. Jeżeli okazuje się, iż 60, 70 lub 80 procent oddziałów danego typu przynosi utraty, to najprawdopodobniej wartość finansowanych ze środków publicznych procedur w danej dziedzinie jest niedoszacowana. I nad tym trzeba pracować, ponieważ uogólnianie twierdzenia, iż szpitale wysokospecjalistyczne są w zdecydowanie gorszej sytuacji, nie znajduje odzwierciedlenia w rzeczywistości.

Wyceną świadczeń będzie się zajmować Agencja Taryfikacji Świadczeń Medycznych. W tym celu musi gromadzić dane kosztowe z podmiotów udzielających tych świadczeń, analizować je, modelować i proponować wycenę procedur. Problem w dużej mierze rozbija się nie o chęci, ponieważ one są od dawna, lecz o poziom przygotowania do tych rozwiązań świadczeniodawców, którzy nie chcą lub nie potrafią liczyć własnych wydatków. Pierwsza próba zmiany metody liczenia wydatków miała miejsce w 2009 roku. Zrezygnowaliśmy z jej wprowadzenia, ponieważ okazało się, iż propozycje pozostaną martwym prawem z racji na brak przygotowania do ich wprowadzenia. Dlatego poprzez ostatnie dwa lata razem z ekspertami ze Szkoły Głównej Handlowej zorganizowaliśmy i przeprowadziliśmy sporo warsztatów i szkoleń dla kadry zarządzającej i działów księgowości 60 szpitali – widać już tego efekty, więc niedługo zostaną przedstawione konkretne propozycje rozwiązań i zapisów Ustawy o rachunku wydatków. Główne, aby mieć jednoznaczną ocenę, czy dany lek, procedura są warte tego, aby finansować je ze środków publicznych. Wydaje się, iż ścieżka polegająca na „spięciu” dwóch niezależnych mechanizmów: Evidence Based Medicine stosowanej w AOTM do rekomendacji poszczególnych technologii i prawidłowej wycenie procedur w Agencji Taryfikacji jest jedyną racjonalną sposobem prowadzenia polityki zdrowotnej. Trzeba przy tym pamiętać, iż z racji na wdrażanie coraz nowszych technologii procedury będą coraz droższe, a starzejące się społeczeństwo będzie potrzebowało coraz więcej środków na opiekę medyczną.

mechanizm opieki zdrowotnej w Polsce wymaga ciągłych ewolucyjnych zmian i naprawy – tu nie ma wątpliwości i należy to robić. Z drugiej jednak strony, jeżeli nawet po odjęciu wydatków obsługi zadłużenia, powyżej 70 procent polskich szpitali osiąga nieujemny rezultat finansowy, to te dane mówią same za siebie. Potrzeba więcej pieniędzy, lecz będzie ich potrzeba zawsze. Tak długo, jak długo opieka zdrowotna będzie finansowana ze środków publicznych, a będzie zawsze, aczkolwiek poziom tych środków będzie wzrastał, zawsze będziemy mieli do czynienia z „krótką kołdrą”. Nigdy nie będzie można zapłacić za każdą procedurę i wykonać ją bez czasu oczekiwania. Nigdzie na świecie, nawet w bardzo bogatych systemach, nie ma sytuacji idealnej.