Nie ma przymusu natychmiastowego leczenia definicja

Co znaczy:

Ustawa o działalności leczniczej

Nie ma przymusu natychmiastowego leczenia

aktualnie i dotąd obowiązujące prawo w Polsce nakłada wymóg ratowania pacjenta w stanie zagrożenia życia, lecz nie nakłada przymusu leczenia natychmiastowego w wypadku innej. Pacjenta trzeba wpisać do kolejki, jeśli nie można go przyjąć od razu.

Marcin KutaAutor: M. Kuta

Ustawa o działalności leczniczej nie wymieniła mierników przyjęcia pacjenta, lecz zdefiniowała konkretne sytuacje. Każdy pacjent w stanie zagrożenia życia zostanie przyjęty do szpitala. W prawie nie ma jednak definicji co tj. zagrożenie życia i każdy doktor ma rozstrzygać o tym samodzielnie. W praktyce skutkuje to, iż kwalifikacja dokonywana poprzez lekarzy jest czasami podważana przy dokonywaniu płatności poprzez Narodowy Fundusz Zdrowia. Fundusz stara się płacić przede wszystkim za procedury ratujące życie podejmowane w przypadku zawałów czy udarów dokonując przesunięć pomiędzy środkami nie wykorzystanymi w leczeniu planowym, a więc kolejkowym. Mechanizm funkcjonuje w ten sposób, iż ogólna stawka kontraktu ogranicza całkowitą liczbę pacjentów, których może przyjąć szpital. Znaczy to, iż w przypadku powiększenia liczby chorych w stanie zagrożenia życia, którym na bonus trzeba wykonać wysokospecjalistyczne świadczenia automatycznie minimalizuje się liczba chorych, którym można udzielić świadczeń w trybie planowym. Liczbę świadczeń planowych można przewidzieć, sytuacji zagrożenia życia – już nie. Samo limitowanie świadczeń jest więc pewnym ograniczeniem w dostępie do opieki medycznej. Równocześnie zabiegi ustalone w określonym terminie pomimo tego, iż wybrane z nich nie powinny się odbyć, gdyż sytuacje nieprzewidziane zaburzają harmonogram realizacji kontraktu są w większości szpitali realizowane wedle grafikiem. Powstaje więc pula, za którą i w wypadku obecnej można nie dostać pieniędzy, a realizowane świadczenia są ryzykiem finansowym szpitala.