Procedura postępowania ze zwłokami definicja

Co znaczy:

Ustawa o działalności leczniczej

Procedura postępowania ze zwłokami

Ustawa o działalności leczniczej wprowadziła nowe zasady w dziedzinie postępowania w razie zgonu pacjenta. Rodzina ma w takim wypadku najwięcej do powiedzenia, na lekarzach zaś spoczywa szereg obowiązków.

Ustawa o działalności leczniczej definiuje postępowania ze zwłokamiAutor: Shutterstock

wymóg aktywnej współpracy z bliskimi zmarłego albo ciężko chorego spoczywa na szpitalu. Taki podmiot leczniczy ma >>wymóg niezwłocznie zawiadomić wskazaną poprzez pacjenta osobę, instytucję albo przedstawiciela ustawowego w przypadku pogorszenia się stanu zdrowia pacjenta, powodującego zagrożenie życia, jak także w przypadku jego śmierci. Niezależnie od tego, w przypadku śmierci pacjenta szpital ma dwa fundamentalne wymagania. Po pierwsze, niezbędne jest należyte przygotowanie zwłok przez ich umycie i okrycie, z zachowaniem godności należnej osobie zmarłej, w celu ich wydania osobie albo instytucji uprawnionej do ich pochowania. Po drugie, należy zwłoki przechowywać, nie mniej jednak zasadą jest moment 72 godz., licząc od godziny, gdzie nastąpiła śmierć pacjenta. Zwłoki jednak mogą być przechowywane w chłodni dłużej niż 72 godziny, jednak za dodatkową zapłatą, jeśli:

- nie mogą zostać przedtem odebrane poprzez osoby albo instytucje uprawnione do pochowania zwłok pacjenta,

- w związku ze zgonem zostało wszczęte dochodzenie lub śledztwo, a prokurator nie zezwolił na pochowanie zwłok,

- przemawiają za tym inne istotne powody, za zgodą lub na wniosek osoby albo instytucji uprawnionej do pochowania zwłok pacjenta.

Wysokość koszty za przechowywanie zwłok pacjenta poprzez moment dłuższy niż 72 godziny powinna zostać dokładnie wskazana w regulaminie organizacyjnym podmiotu wykonującego działalność leczniczą.

Osobami uprawnionymi do pochowania są bliscy krewni. Jeżeli zmarły nie ma takich osób, zwłoki jego mogą być przekazane do celów naukowych publicznej uczelni medycznej albo publicznej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w zakresie nauk medycznych. Decyzję w kwestii przekazania zwłok do celów naukowych wydaje, na wniosek uczelni, właściwy starosta. Brak sprzeciwu rodziny jest również warunkiem przeprowadzenia sekcji zwłok, której można wówczas dokonać – zwłaszcza, gdy zgon pacjenta nastąpił przed upływem 12 godz. od przyjęcia pacjenta do szpitala. Dokonanie sekcji zwłok nie może nastąpić przedtem niż po upływie 12 godz. od stwierdzenia zgonu, nie mniej jednak jeśli zachodzi potrzeba pobrania ze zwłok komórek, tkanek albo narządów, przeprowadzenie sekcji zwłok przed upływem 12 godz. może zarządzić kierownik, a jeśli kierownik nie jest lekarzem, upoważniony poprzez niego doktor lub doktor upoważniony poprzez zarząd firmy kapitałowej. Zgoda nie jest potrzebna tylko wtedy, gdy zachodzi podejrzenie przestępnego spowodowania śmierci. Oględzin zwłok dokonuje prokurator, a w postępowaniu sądowym sąd, z udziałem biegłego lekarza, stosunkowo możności z zakresu medycyny sądowej. W celu dokonania oględzin albo otwarcia zwłok prokurator lub sąd może zarządzić wyjęcie zwłok z grobu.

doktor, który ostatnio udzielał pomocy zmarłemu, może zostać wezwany do udziału przy oględzinach i przy sekcji zwłok, gdy to jest konieczne dla udzielenia informacji ważnych dla opinii biegłego sporządzanej z tych czynności, na przykład w sprawie chorób czy urazów, na jakie cierpiał albo jakie miał zmarły przy ostatnim udzielaniu mu pomocy. Wezwanie może odnosić się jedynie do lekarza, który „ostatnio udzielał pomocy”, a nie lekarza, który w ogóle leczył zmarłego. Ten ostatni może oczywiście być przesłuchany jako świadek, mimo iż nie udzielał „ostatnio” pomocy zmarłemu, jeśli ma to znaczenie dla kwestie.

Treści dostarcza Kancelaria Prawna Chałas i Wspólnicy www.chwp.pl