Telemedycyna dla serca definicja

Co znaczy:

Instytut tworzy Centrum Telekonsultacji

Telemedycyna dla serca

Coraz więcej projektów medycznych skupia się na inicjatywach tworzenia nowych usług niewymagających bezpośredniego kontaktu z lekarzem. Jedną z nich jest Centrum Telekonsultacji, utworzone poprzez Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Instytut Kardiologii to jeden z największych w Polsce klinicznych ośrodków kardiologiczno-kardiochirurgicznych o najwyższym stopniu referencyjności, którego statutowym celem działania jest organizowanie i prowadzenie prac badawczo-rozwojowych i wdrażanie wyników tych prac w systemie ochrony zdrowia.

Zastosować telekomunikację

Telemedyczne doświadczenia Instytutu Kardiologii dotyczące możliwości zastosowania telemedycyny w procesie leczenia rozpoczęły się najpierw obecnego stulecia. Równolegle prowadzonych było kilka projektów z tego zakresu, pośród nich np.: pilotażowy projekt monitorowania i rehabilitacji pacjentów dzięki mobilnych aparatów EKG, pilotażowy projekt połączenia programu leczenia zawału pierwotną angioplastyką z koordynacją pogotowia ratunkowego, przygotowanie autorskiego oprogramowania na potrzeby zdalnych konsultacji czy prace eksperckie prowadzone w ramach ministerialnego POLKARD-u. Gdyż jednak zasoby finansowe Instytutu nie były wystarczające dla rozszerzania projektów, prace eksperckie nie były kontynuowane w formie szerszych wdrożeń. Rozwiązania pozostawały więc na poziomie lokalnych pilotaży.

Przy realizacji Projektu TeleInterMed jego twócy starali się więc
zastosować telekomunikację (w różnych formach) na potrzeby leczenia - raczej specjalistycznych konsultacji - i utworzyć miejsce, które wspomagane systemem informatycznym będzie swego rodzaju brokerem informacji między podmiotami poszukującymi specjalisty (niezależnie czy to będzie pacjent, czy doktor) a specjalistami (niezależnie od fizycznego miejsca ich przebywania). Rozwiązania łączące ekspertów na zasadzie drugiej konsultacji już istniały – odpowiednikiem są tu na przykład telekonsultacje wykonywane poprzez ośrodki krakowskie. Zasadniczą różnicą i wyzwaniem było powstanie otwartego centrum integrującego różne usługi, różnych dostawców i różnych ekspertów, nie tylko z zakresu kardiologii i kardiochirurgii.

Norweski partner

Po kilku poprzednich próbach, w 2005 r. Instytut przygotował projekt utworzenia Centrum Telekonsultacji i złożył aplikację mającą na celu pozyskanie finansowania na ten projekt ze źródeł zewnętrznych. Nawiązano również współpracę z partnerami norweskimi, którzy dzięki powyżej 25-letniej praktyce w zakresie telemedycyny wsparli koncepcyjne prace swoim doświadczeniem. Ostatecznie, po prawie 2 latach oczekiwania, aplikacja została zaakceptowana do dofinansowania poprzez System Finansowy Europejskiego Obszaru Gospodarczego (MF EOG) i Ministerstwo Zdrowia i w połowie lipca 2007 roku została podpisana stosowna umowa na dofinansowanie. Łączna zaakceptowana wysokość budżetu projektu (wszystkie opłaty oznaczono jako kwalifikowane) wyniosła powyżej 2,6 mln euro, nie mniej jednak 85% tej stawki, a więc powyżej 2,2 mln euro, zdobyto z MF EOG, a prawie 400 tys euro jako środki swoje wniosło Ministerstwo Zdrowia.

Do współuczestniczenia w realizacji projektu Instytut zaprosił kilkanaście jednostek medycznych – raczej z terenu Mazowsza. pośród nich są takie placówki, jak : Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc, Centralny Szpital Kliniczny MSWiA, Wojskowy Instytut Medyczny, szpitale wojewódzkie w Radomiu, Siedlcach, Ciechanowie i Płocku, Wojewódzki Szpital Bródnowski (Warszawa) czy Wojewódzka Stacja Pogotowa Ratunkowego i Transportu Meditrans (WSPRiT Warszawa).

Harmonogram realizacji projektu – utworzenia centrum telemedycyny - został podzielony na trzy kluczowe fazy. Z uwagi na fakt, iż pomiędzy aplikacją do MF EOG a uruchomieniem projektu minęło powyżej 2 lata, w pierwszym etapie - prócz prac związanych z budową zaplecza organizacyjnego (tworzenie Biura Projektu, podpisywanie umów) - skupiono się na weryfikacji merytorycznych i technologicznych założeń projektu poprzez zespoły specjalistów. Faza drugi dotyczył prac niezbędnych do uruchomienia Centrum Telemedycyny, a więc zakupienia odpowiedniego sprzętu i oprogramowania, wdrożenia, szkoleń i powstania struktury organizacyjnej zdolnej do obsługi Centrum. Trzeci faza to uruchamianie poszczególnych procedur medycznych.

Struktura warstwowa

W bliskiej współpracy z partnerem norweskim został przygotowany szczegółowy dokument opisujący aktualną sytuację, docelową architekturę i funkcjonalność mechanizmu z uwzględnieniem organizacji usług, niezbędnych zasobów ludzkich, sprzętu medycznego, mechanizmu bezpieczeństwa i wymaganego wsparcia technicznego. Przy tworzeniu koncepcji technicznej twórcy Centrum zdecydowali się oprzeć architekturę mechanizmu na znanej z innych dziedzin gospodarki koncepcji kierowania workflow procedur medycznych w formie mechanizmów biznesowych (z angielskiego: Bussines Process Management _ BPM) i na koncepcji oprogramowania zorientowanego na usługę ((z angielskiego: Service Oriented Architecture _ SOA). Podążając za aktualnymi trendami w zarządzaniu wyszli z założenia, iż innowacja mechanizmów biznesowych jest najważniejszym czynnikiem sukcesu. Tej innowacyjnej infrastruktury dla realizacji mechanizmów biznesowych dostarcza właśnie BPM. Z informatycznego punktu widzenia Centrum ma strukturę warstwową a poszczególne komponenty odpowiadają za realizację zadań w warstwach. Silnik BPM odpowiada za obsługę mechanizmów biznesowych implementujących workflow procedur medycznych w systemie Centrum - umożliwia kierowanie nie tylko procesami ludzkimi, lecz również procesami systemowymi sterującymi urządzeniami. Silnik Web Serwisów – jest komponentem odpowiedzialnym za integrację wewnętrzną pomiędzy modułami Centrum i za integrację Centrum z systemami zewnętrznymi. Silnik Prezentacji jest komponentem odpowiedzialnym za realizację funkcji interfejsu użytkowników z systemem Centrum. Zaprojektowany został portal internetowy, przez który użytkownicy mają dostęp nie tylko do usług medycznych lecz również do dedykowanego mechanizmu obsługującego zdalne nauczanie (Learning Management Mechanizm - LMS) docelowo wykorzystywanego między innymi do doszkalania użytkowników. W ramach portalu pracownicy Biura Projektu mają dostęp do wewnętrznego elektronicznego mechanizmu kierowania projektem.

8 procedur telemedycznych

Powstałych zostało 8 procedur telemedycznych – wybrane powstały od podstaw, inne korzystały z poprzednich rozwiązań funkcjonujących czy to w Instytucie, czy przedtem na rynku. Procedura P1 (telerehabilitacja) - wykorzystując specjalistyczne urządzenia EKG umożliwia zdalną i kontrolowaną rehabilitację pacjentów po incydentach wieńcowych. Po diagnozie i kwalifikacji pacjent pozostaje pod zdalnym nadzorem lekarzy i fizjoterapeutów poprzez moment od 4 do 8 tygodni. Po zaprogramowaniu poprzez lekarza programu treningowego w warunkach domowych wykonuje ćwiczenia rehabilitacyjne bez konieczności przebywania w szpitalu. Nadzorujący doktor dopuszcza pacjenta do sesji treningowej, kontroluje przebieg ćwiczeń monitorując EKG, wagę i ciśnienie. Po zakończeniu sesji rehabilitacyjnych ponownie w warunkach stacjonarnych oceniany jest stan zdrowia pacjenta. Fundamentalną ekipą rehabilitowanych pacjentów są osoby po ostrym zespole wieńcowym i zabiegach kardiochirurgicznych, lecz mechanizm jest otwarty na każdego. Dotychczasowe doświadczenia potwierdzają, iż rehabilitacja prowadzona w warunkach domowych przynosi lepsze efekty niż rehabilitacja w warunkach szpitalnych, a biorąc pod uwagę komfort i odczucia pacjenta jest zdecydowanie lepsza. Nowoczesność mechanizmu i jego innowacyjne podejście do rehabilitacji zostało docenione poprzez Zakład Ubezpieczeń Socjalnych, który obecnie pilotażowo wykorzystuje go do rehabilitacji własnych pacjentów.

Zdalne rozpoznanie

Procedura P3 to EKG w ostrym zespole wieńcowym. Już od prawie 10 lat rozwijane są w Polsce mechanizmy, wspierające pomoc dla pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym wymagającym interwencji w pracowni hemodynamicznej. Instytut jest w tej dziedzinie niewątpliwie pionierem. W chwili wystąpienia incydentu zespół karetki, który dociera do pacjenta, ma sposobność zdalnego skonsultowania stanu pacjenta ze specjalistami. Dzięki zdalnej ocenie i rozpoznaniu można optymalizować drogę pacjenta i wybierać do jakiego rodzaju szpitala powinien on dotrzeć. Nowoczesność rozwiązania w tej procedurze przejawia się na dwóch polach: sprzętowym – platforma Centrum umożliwia przyłączenie wyniku badań dowolnego dostawcy sprzętu i organizacyjnym – mechanizm rozwijane są w stronę integracji z systemem kierowania ruchem karetek wykorzystywanym w WSPRiT i z zasobami pracowni hemodynamicznych wspólnie z udostępnianiem im opisanych danych pacjenta jeszcze zanim dotrze on do pracowni.

Procedura P5 (Konsultacje EKG dla ZOZ-ów). Poziom znajomości elektrokardiografii jest znacząco zróżnicowany _ różny zakres zdolności w dziedzinie interpretacji EKG jest problemem zgłaszanym w wielu państwach, nie tylko w Polsce. Centrum Telemedycyny odpowiada w tym zakresie na zapotrzebowanie wielu małych ośrodków (ZOZ-ów, NZOZ-ów), które bądź nie posiadają etatowo zatrudnionych ekspertów konsultujących zapisy EKG, bądź eksperci tacy są dostępni w bardzo ograniczonym zakresie. Dzięki dedykowanym urządzeniom EKG ośrodek medyczny ma sposobność przesyłania do konsultanta _ specjalisty badań elektrokardiograficznych i uzyskania pełnej i fachowej informacji na temat rodzaju wady pacjenta i metody dalszego postępowania. pośród współpracujących z nami ośrodków są ośrodki z zakresu medycyny sportowej, z którymi prowadzimy program badania sportowców pod kątem nagłej śmierci.

Zaangażowanie pacjenta

Procedura P7 (Elektrofizjologia) angażuje bezpośrednio pacjenta, u którego konieczne jest monitorowanie zaburzeń rytmu serca szczególnie ważne przed i po zabiegu ablacji. Wykorzystywan jest do tego celu specjalistyczne mobilne urządzenia EKG umożliwiające detekcję arytmii z klasyfikacją morfologii, detekcję zaburzeń komorowych. W czasie monitorowania raporty z oceny zapisów są wysyłane bezpośrednio do pracowni elektrofizjologii, gdzie specjaliści mogą decydować o dalszym leczeniu pacjenta czy określić szczegóły zabiegu ablacji. Centrum monitoruje pacjenta również po zabiegu weryfikując jego skuteczność. prócz wyżej wymienionych TeleInterMed realizuje także konsultacje badań radiologicznych, badań echokardiograficznych czy multikonsultacje pozwalające kardiochirurgom zdalnie podejmować decyzje o kwalifikacji pacjentów do zabiegów kardiochirurgicznych.

W momencie obecnej Centrum Telemedycyny jest w fazie intensywnego wdrażania. W startowym okresie pół roku wykonaliśmy powyżej 8 tys telekonsultacji dla powyżej 700 pacjentów. W strukturę organizacyjną są włączane następne jednostki, przygotowywane są nowe, ulepszone wersje mechanizmu. Z satysfakcją zauważamy, iż analogiczne jak nasza koncepcje Centrów Telekonsultacji uzyskują finansowanie z różnych źródeł. Staramy się dzielić z nimi doświadczeniami nie tylko medycznymi lecz również zarządczymi czy organizacyjnymi. Pozwala to mieć nadzieję, iż nareszcie zostanie osiągnięta odpowiednia masa krytyczna tak spora, iż zostanie dostrzeżona poprzez Narodowy Fundusz Zdrowia i Ministerstwo Zdrowia i nie będzie innego wyjścia jak wyjęcie telemedycyny z koszyka świadczeń o niepopularnej i absolutnie nieadekwatnej nazwie „niekorzystny".