Urządzenia na bloku operacyjnym definicja
Co znaczy:
Bardzo istotną sprawą w placówkach jest poprawna organizacja medycznych stanowisk pracy, zarówno w salach operacyjnych jak i w oddziałach intensywnej terapii. Efekt w zabiegu chirurgicznym w znacznym stopniu zależy od właściwej organizacji tychże stanowisk pracy.
Rozwiązania systemowe są wskaźnikiem postępu w tej dziedzinie wiedzy. Szczególnej rangi nabiera to w salach operacyjnych i oddziałach intensywnej terapii. Ważnym zagadnieniem w salach operacyjnych jest ukształtowanie właściwych stanowisk w obszarze pracy chirurga i anestezjologa.
Jednostki zasilające
Mechanizmy jednostek zasilających mają uwzględniać bezpieczeństwo, higienę, ergonomię, jakość wykonania i właściwe stosunki pomiędzy kosztami a walorami użytkowymi. Proponowane
mechanizmy umożliwiają optymalne zaprojektowanie medycznego stanowiska pracy dostosowując go do indywidualnych potrzeb użytkownika zarówno w salach operacyjnych, intensywnej terapii, wybudzeniowych pooperacyjnych i innych, gdzie prowadzone są zabiegi albo nadzór medyczny.
Stosownie do wymogów użytkownika jednostki zasilające konfigurowane w ramach mechanizmu mogą pełnić wielorakie funkcje, pomiędzy innymi umożliwiają doprowadzenie zasilania w gazy medyczne do obszaru rozmieszczenia urządzeń medycznych, wyposażenie projektowanego stanowiska w wymaganą, stosowną do potrzeb liczba gniazd zasilania gazowego, jak także złącza odciągu gazów poanestetycznych i napędu narzędzi chirurgicznych. Przez odpowiedni dobór terminali, głowic i kolumn i jednostki bazowej, gniazda mogą być zawsze rozmieszczone w pobliżu zasilanych urządzeń medycznych i mogą być przemieszczane wspólnie z nimi.
Najlepszy dobór sprzętu
Najlepszy dobór osprzętu stanowiskowego obejmuje przepływomierze, regulatory próżni, zestawy do odsysania i tym podobne Istotny jest również podział stanowiska nadzoru medycznego na stronę monitoringu z wentylacją i stronę infuzyjną doprowadzenie zasilania w energię elektryczną do obszaru rozmieszczenia urządzeń medycznych a również ergonomiczne rozmieszczenie urządzeń i sprzętu medycznego w miejscu w najwyższym stopniu odpowiednim dla pacjenta i personelu medycznego przez dobór odpowiednich nośników urządzeń i dobór typu jednostki podstawowej (bazowej).
Jednostki zasilające umożliwiają konfigurowanie stanowiska pracy także w czasie leczenia wykorzystując stopnie swobody nośników urządzeń (przesuw, obrót). Dzięki nim możliwe jest rozmieszczenie drobnego osprzętu medycznego i pielęgnacyjnego, wedle życzeniem użytkownika, za pośrednictwem mechanizmu szyn, żerdzi, uchwytów, zaczepów, wysięgników, półek odkładczych i tym podobne
Niezbędne jest również wyposażenie projektowanego stanowiska w wymaganą, stosowną do potrzeb liczba gniazd zasilania elektrycznego i gniazda telefoniczne, monitoringu, łączności przyzywowej i tym podobne <. przez odpowiedni dobór terminali, głowic i kolumn i jednostki bazowej, gniazda mogą być zawsze rozmieszczone w pobliżu zasilanych urządzeń medycznych i mogą być przemieszczane wspólnie z nimi
Ze stanowiskiem pracy powinno być również zintegrowany wymagany rodzaj oświetlenia. Istotny jest również
najlepszy dobór jednostki do przewidywanego udźwigu i dobór konsol do gabarytów i ciężaru urządzeń medycznych,
najlepszy dobór osprzętu stanowiskowego, takiego jak pojemniki na sprzęt jednorazowego użytku i dowolne doposażenie stanowiska pracy do obecnych potrzeb w ramach mechanizmu w momencie jego eksploatacji dzięki znormalizowanemu systemowi mocowań.
Użytek jednostek
W systemach jednostek zasilających można wyróżnić kilka podstawowych grup wyrobów różniących się między innymi metodą zamocowania, dopuszczalnym obciążeniem, rodzajem przedmiotów nośnych, miejscem doprowadzania zasilania, usytuowaniem w pomieszczeniu (strop, ściana, podłoga).
Kluczową właściwością charakteryzującą poszczególne typy jednostek zasilających jest ich fundamentalne
użytek (sale operacyjne, oddziały intensywnej terapii, sale wybudzeniowe, sale pooperacyjne i inne pomieszczenia funkcyjne).
Jednostki zasilania wyróżniają się pomiędzy innymi:
- mocowaniem jednostki podstawowej (sufit, ściana, podłoga),
- zakresem dopuszczalnych obciążeń (małe, średnie, spore),
- rodzajem mocowania uwzględniającym wytrzymałość stropów i ścian,
- miejscem usytuowania gniazd wtykowych (terminale, głowice, kolumny),
- możliwością ustawienia aparatury o różnych ciężarach i gabarytach w obrębie stanowiska (różne rodzaje nośników urządzeń – szyny nośne, różne gabaryty półek i konsol, rury nośne),
- manewrowość w obrębie stanowiska pracy, uzyskiwanym dostępem do pacjenta i aparatury.
Ponadto, każda sala operacyjna jak i oddział intensywnej terapii winien mieć zainstalowaną ścienną tablicę poboru gazów medycznych zawierającą punkty poboru wynikające z przeznaczenia pomieszczenia.
Sygnalizacja gazów medycznych
W świetle obowiązujących obecnie uregulowań prawnych, poprawne wykonanie instalacji gazów medycznych w obiektach służby zdrowia, wymaga wyposażenia ich w
mechanizmy sygnalizacji pracy normalnej i stanów awaryjnych.
Zasadniczym celem instalacji sygnalizacji stanów gazów medycznych wykonywanej dla instalacji wewnętrznych, jest sygnalizowanie bezpośrednio personelowi medycznemu o wystąpieniu takich nieprawidłowości, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia pacjentów. Sygnały alarmowe generowane są w razie nadmiernego obniżenia wartości ciśnień w instalacjach tlenu, sprężonego powietrza, podtlenku azotu, albo także w razie spadku wartości podciśnienia w instalacji próżni. Elementami wykonawczymi tej instalacji są sygnalizatory stanów gazów medycznych, które powinny być instalowane we wszystkich salach zabiegowych, pokojach przygotowawczych, salach operacyjnych i porodowych i w obrębie posterunków pielęgniarskich.
Sygnalizatory stanów gazów medycznych muszą być zaopatrzone w sygnalizację optyczną i akustyczną stanów awaryjnych
Jan Różański, inż., projektant branży sanitarnej
Gazy medyczne w organizacji stanowisk pracy
Urządzenia na bloku operacyjnym
Bardzo istotną sprawą w placówkach jest poprawna organizacja medycznych stanowisk pracy, zarówno w salach operacyjnych jak i w oddziałach intensywnej terapii. Efekt w zabiegu chirurgicznym w znacznym stopniu zależy od właściwej organizacji tychże stanowisk pracy.
Rozwiązania systemowe są wskaźnikiem postępu w tej dziedzinie wiedzy. Szczególnej rangi nabiera to w salach operacyjnych i oddziałach intensywnej terapii. Ważnym zagadnieniem w salach operacyjnych jest ukształtowanie właściwych stanowisk w obszarze pracy chirurga i anestezjologa.
Jednostki zasilające
Mechanizmy jednostek zasilających mają uwzględniać bezpieczeństwo, higienę, ergonomię, jakość wykonania i właściwe stosunki pomiędzy kosztami a walorami użytkowymi. Proponowane
mechanizmy umożliwiają optymalne zaprojektowanie medycznego stanowiska pracy dostosowując go do indywidualnych potrzeb użytkownika zarówno w salach operacyjnych, intensywnej terapii, wybudzeniowych pooperacyjnych i innych, gdzie prowadzone są zabiegi albo nadzór medyczny.
Stosownie do wymogów użytkownika jednostki zasilające konfigurowane w ramach mechanizmu mogą pełnić wielorakie funkcje, pomiędzy innymi umożliwiają doprowadzenie zasilania w gazy medyczne do obszaru rozmieszczenia urządzeń medycznych, wyposażenie projektowanego stanowiska w wymaganą, stosowną do potrzeb liczba gniazd zasilania gazowego, jak także złącza odciągu gazów poanestetycznych i napędu narzędzi chirurgicznych. Przez odpowiedni dobór terminali, głowic i kolumn i jednostki bazowej, gniazda mogą być zawsze rozmieszczone w pobliżu zasilanych urządzeń medycznych i mogą być przemieszczane wspólnie z nimi.
Najlepszy dobór sprzętu
Najlepszy dobór osprzętu stanowiskowego obejmuje przepływomierze, regulatory próżni, zestawy do odsysania i tym podobne Istotny jest również podział stanowiska nadzoru medycznego na stronę monitoringu z wentylacją i stronę infuzyjną doprowadzenie zasilania w energię elektryczną do obszaru rozmieszczenia urządzeń medycznych a również ergonomiczne rozmieszczenie urządzeń i sprzętu medycznego w miejscu w najwyższym stopniu odpowiednim dla pacjenta i personelu medycznego przez dobór odpowiednich nośników urządzeń i dobór typu jednostki podstawowej (bazowej).
Jednostki zasilające umożliwiają konfigurowanie stanowiska pracy także w czasie leczenia wykorzystując stopnie swobody nośników urządzeń (przesuw, obrót). Dzięki nim możliwe jest rozmieszczenie drobnego osprzętu medycznego i pielęgnacyjnego, wedle życzeniem użytkownika, za pośrednictwem mechanizmu szyn, żerdzi, uchwytów, zaczepów, wysięgników, półek odkładczych i tym podobne
Niezbędne jest również wyposażenie projektowanego stanowiska w wymaganą, stosowną do potrzeb liczba gniazd zasilania elektrycznego i gniazda telefoniczne, monitoringu, łączności przyzywowej i tym podobne <. przez odpowiedni dobór terminali, głowic i kolumn i jednostki bazowej, gniazda mogą być zawsze rozmieszczone w pobliżu zasilanych urządzeń medycznych i mogą być przemieszczane wspólnie z nimi
Ze stanowiskiem pracy powinno być również zintegrowany wymagany rodzaj oświetlenia. Istotny jest również
najlepszy dobór jednostki do przewidywanego udźwigu i dobór konsol do gabarytów i ciężaru urządzeń medycznych,
najlepszy dobór osprzętu stanowiskowego, takiego jak pojemniki na sprzęt jednorazowego użytku i dowolne doposażenie stanowiska pracy do obecnych potrzeb w ramach mechanizmu w momencie jego eksploatacji dzięki znormalizowanemu systemowi mocowań.
Użytek jednostek
W systemach jednostek zasilających można wyróżnić kilka podstawowych grup wyrobów różniących się między innymi metodą zamocowania, dopuszczalnym obciążeniem, rodzajem przedmiotów nośnych, miejscem doprowadzania zasilania, usytuowaniem w pomieszczeniu (strop, ściana, podłoga).
Kluczową właściwością charakteryzującą poszczególne typy jednostek zasilających jest ich fundamentalne
użytek (sale operacyjne, oddziały intensywnej terapii, sale wybudzeniowe, sale pooperacyjne i inne pomieszczenia funkcyjne).
Jednostki zasilania wyróżniają się pomiędzy innymi:
- mocowaniem jednostki podstawowej (sufit, ściana, podłoga),
- zakresem dopuszczalnych obciążeń (małe, średnie, spore),
- rodzajem mocowania uwzględniającym wytrzymałość stropów i ścian,
- miejscem usytuowania gniazd wtykowych (terminale, głowice, kolumny),
- możliwością ustawienia aparatury o różnych ciężarach i gabarytach w obrębie stanowiska (różne rodzaje nośników urządzeń – szyny nośne, różne gabaryty półek i konsol, rury nośne),
- manewrowość w obrębie stanowiska pracy, uzyskiwanym dostępem do pacjenta i aparatury.
Ponadto, każda sala operacyjna jak i oddział intensywnej terapii winien mieć zainstalowaną ścienną tablicę poboru gazów medycznych zawierającą punkty poboru wynikające z przeznaczenia pomieszczenia.
Sygnalizacja gazów medycznych
W świetle obowiązujących obecnie uregulowań prawnych, poprawne wykonanie instalacji gazów medycznych w obiektach służby zdrowia, wymaga wyposażenia ich w
mechanizmy sygnalizacji pracy normalnej i stanów awaryjnych.
Zasadniczym celem instalacji sygnalizacji stanów gazów medycznych wykonywanej dla instalacji wewnętrznych, jest sygnalizowanie bezpośrednio personelowi medycznemu o wystąpieniu takich nieprawidłowości, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia pacjentów. Sygnały alarmowe generowane są w razie nadmiernego obniżenia wartości ciśnień w instalacjach tlenu, sprężonego powietrza, podtlenku azotu, albo także w razie spadku wartości podciśnienia w instalacji próżni. Elementami wykonawczymi tej instalacji są sygnalizatory stanów gazów medycznych, które powinny być instalowane we wszystkich salach zabiegowych, pokojach przygotowawczych, salach operacyjnych i porodowych i w obrębie posterunków pielęgniarskich.
Sygnalizatory stanów gazów medycznych muszą być zaopatrzone w sygnalizację optyczną i akustyczną stanów awaryjnych
Jan Różański, inż., projektant branży sanitarnej
Czym jest Urządzenia na bloku znaczenie w Leczenie U .