Diagnostyka i zabiegi definicja

Co znaczy:

Endoskopia to standard dla placówek medycznych

Diagnostyka i zabiegi

Endoskopia to jedno z podstawowych badań diagnostycznych. Umożliwia nie tylko ustalenie typu i rozmiaru zmian chorobowych, lecz także wykonanie małoinwazyjnych zabiegów. Nie bez powodu więc posiadanie pracowni endoskopowej stało się standardem.

Niestety w wielu osrdokach szpitalnych ciągle brakuje specjalistycznego sprzętu, który pozwoliłby na dokładną diagnostykę i tym samym na ograniczenie wydatków.

Sprzęt endoskopowy zróżnicowany jest pod kątem badanych części ciała jak i realizowanych zabiegów. Inne urządzenia stosuje się do gastroskopii, kolonoskopii, stroboskopii czy laryngoskopii.

Pośrednio i bezpośrednio

Laryngoskopię można podzielić na pośrednią i bezpośrednią. Ta pierwsza umożliwia badanie krtani dzięki lusterka krtaniowego w warunkach ambulatorium laryngologicznego. Laryngoskopia bezpośrednia wymaga znieczulenia i można tu wyróżnić mikrolaryngoskopię i laryngoskopię w znieczuleniu ogólnym. Urządzenie mocuje się na specjalnej dźwigni opartej na mostku. Laryngoskop jest włożony poprzez jamę ustną pacjenta tak by uwidocznić krtań, którą ogląda się dzięki dwuokularowego mikroskopu operacyjnego . Ustawia się go przed laryngoskopem. Drugim rodzajem laryngoskopii bezpośredniej jest tak zwana videolaryngoskopia a więc badanie krtani w warunkach ambulatoryjnych dzięki sztywnego endoskopu sprzężonego z kamerą i torem wizyjnym. Badanie to umożliwia oglądanie krtani w powiększeniu z możliwością dokumentacji całego badania.

Dokładniejsze badanie

Videolaryngoskopia jest badaniem bardziej dokładnym i umożliwia dobry wgląd w miejsca ukryte albo słabo widoczne w laryngoskopii pośredniej. Videolaryngoskopy stanowią wsparcie dydaktyczne, odnajdują wykorzystanie w wiele szerszej skali aniżeli tradycyjne laryngoskopy. Ciekawym rodzajem badania endoskopowego jest tak zwana kapsułka endoskopowa PillCam™ SB , którą pacjent otrzymuje do połknięcia. Miniaturowa kamera umieszczona wewnątrz kapsułki wykonuje 2 zdjęcia na sekundę, co daje ok. 50 000 zdjęć jelita cienkiego. Kapsułka przesuwa się w przewodzie pokarmowym, a po kilkunastu godzinach jest wydalana z organizmu. Po zakończonym badaniu pacjent oddaje lekarzowi rejestrator danych, a nagrane wiadomości przenoszone są do komputera. Doktor oceniający wyniki ma sposobność obejrzenia pojedynczych zdjęć i filmu wideo i powstania raportu z badania wspólnie z komentarzem i opisami. W sytuacjach skomplikowanych, kiedy diagnoza nie jest jednoznaczna, doktor może dokonać analizy porównawczej, korzystając ze strony www.CapsuleEndoscopy.org. Jedną z dostępnych opcji na stronie jest Atlas zawierający bibliotekę zdjęć wykonanych dzięki endoskopu kapsułkowego. doktor może także skorzystać z bezpośredniej pomocy ekspertów Given® Imaging, umieszczając zapytanie na stronę. Dzięki badaniu możliwe jest zdiagnozowanie między innymi niewyjaśnionych krwawień z przewodu pokarmowego, dolegliwości Leśniowskiego-Crohna, zespołów polipowatości przewodu pokarmowego, guzów jelita cienkiego, czy uszkodzeń jelita spowodowanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi albo radioterapią.

Skuteczność pomiaru

Sktueczność pomiaru endoskopowego zależy przed wszystkim od techniki, jaką wykorzystuje sprzęt w celu pobrania obrazu. Pod względem metody przekazywania obrazu endoskopy można podzielić na endoskopy z przetwornikiem obrazu (kamerą) umieszczoną w końcówce endoskopu i endoskopy optyczne, gdzie kamerę umieszcza się na okularze. Położenie w endoksopie kamery ma spory wpływ na jakość obrazu. W endoskopach optycznych obraz z końcówki do okularu przekazywany jest dzięki tak zwanych obrazowodów a więc światłowodów przekazujących obraz, wiązka światłowodów nie stanowi jednorodnej struktury. Tworzy ona w przekroju „plaster miodu” co skutkuje, iż obraz zawiera cieniutką siateczkę, która dodatkowo wzmocniona poprzez głowicę kamery znacznie pogarsza jakość obrazu. W videoendoskopach chip kamery zamontowany jest w końcówce endoskopu. Obraz przekazywany jest jako sygnał elektryczny. Pozwala to na uzyskanie najlepszej jakości obrazu, także HDTV. Dlatego badanie z wykorzystaniem videoendoskopów, jest skuteczniejsze od badania wykorzystującego endoskopy optyczne.

Wybór sprzętu

Wybór sprzętu endoskopowego poza aspektem finansowym zależy w pierwszej kolejności od charakteru jednostki planującej zakup. Szpitale powiatowe decydują się zwykle na sprzęt endoskopowy średniej klasy, lecz o wysokiej jakości zapewniającej komfortowe wykonywanie zabiegów i długą żywotność sprzętu. Na bardziej wyspecjalizowany sprzęt decydują się zwykle ośrodki kliniczne i specjalistyczne. -Oferują one szeroki zakres badań endoskopowych, począwszy od rutynowych zabiegów diagnostycznych gastroskopii i kolonoskopii z pobraniem materiału do badań przez mniej rutynowe z użyciem duodenoskopów, endoskopów ultrasonograficznych, a kończąc na zawansowanych i rozwijających się technikach takich jak dyssekcja podśluzówkowa, drenaż torbieli trzustki pod kontrolą USG, czy pobranie materiału z węzłów chłonnych płuc przy zastosowaniu bronchoskopu endosonograficznego. W ośrodkach klinicznych używane są najnowocześniejsze techniki obrazowania takie jak obrazowanie w wąskim paśmie światła i autofluerescencja, które służą naukowym badaniom i są tematami prac naukowych. – twierdzi Marcin Hryniewicki product manager w spółce Olympus. Przy wyborze laryngoskopu przede wszystkim uwagę należy zwrócić na dostępność różnych modeli i rozmiarów łyżek dedykowanych do konkretnego typu laryngoskopu, które zostaną wykorzystane w trakcie eksploatacji. Właściwości anatomiczne pacjentów wymagają wykorzystania odpowiedniego typu ostrza.

Różne typy zabiegów

Następnym istotnym aspektem jest jakość emitowanego światła. - Aktualnie standardem wkraczającym do laryngoskopów staje się zimne światło emitowane poprzez ultra białe i wydajne diody LED - transferowane przez wiązki światłowodowe. w trakcie wyboru zaawansowanych videolaryngoskopów należy dodatkowo zwrócić uwagę na przekątną wyświetlacza i rozdzielczość, jakość wykonania, rodzaj zasilania, moment gwarancji i dostępność osprzętu peryferyjnego.- twierdzi Maciej Malinowski prezes Coopdech. Najpopularniejszy rodzaj laryngoskopów stanowią konwencjonalne laryngoskopy światłowodowe, używane powszechnie w placówkach medycznych jak i pogotowiach ratunkowych. Ustandaryzowane rodzaje łyżek i rękojeści i cena rynkowa pozycjonują ten typ laryngoskopu jako najpopularniejszy. Aktualnie tendencja pośród placówek ściśle specjalizujących się w anestezjologii, ratownictwie kieruje się ku modelowi laryngoskopu łączącego różne właściwości. Ponadto na wybór sprzętu ma także wpływ jego zastosowanie. - Do rutynowych zabiegów wystarczą endoskopy klasy średniej, do zaawansowanych odpowiedniejsze będą te z obrazem HDTV, funkcją obrazowania w wąskim paśmie światła, a w razie kolonoskopów te ze zmienną sztywnością i szerokim kątem widzenia - mówi Marcin Hryniewicki. istotnym aspektem wpływającym na wybór sprzętu jest gwarancja i serwis. Wybrane spółki oferujące endoskopy zapewniają połączenie gwarancji z ubezpieczeniem, które obejmuje także uszkodzenia endoskopu z winy użytkownika i sprzęt zastępczy na czas naprawy.

Nowości technologiczne

Endoskopy nowej generacji umożlwiają odbiór obrazu o bardzo wysokiej rozdielczości technologii HD. HDTV zapewnia jakość obrazu, która jest powyżej dwa razy lepsza, niż konwencjonalna telewizja. Większa gęstość pikseli tworzy gładki, jasny obraz, który posiada szczegółowość i naturalne barwy. Wysoka jakość i realizm obrazu sprawiają, iż mechanizm HDTV jest najlepszy do wykonywania wymagających procedur endoskopowych. Dobrze jesli specjalistyczny sprzęt diagnostyczny, jakim jest endoskop, zaopatrzony jest w funkcję obrazowania w wąskim paśmie światła NBI (Narrow Band Imaging). Umożliwia ona uwidocznienie ukrytej struktury powierzchni śluzówki i powierzchniowych naczyń włosowatych. Obrazowanie w wąskim paśmie światła wykorzystuje różnice we właściwościach pochłaniania światła poprzez krew i tkanki otaczające naczynie krwionośne, co ułatwia obrazowanie naczyń włosowatych, które kontrastują z otaczającą je błoną śluzową. NBI jest bardziej skuteczne w połączeniu z HDTV. Funkcja ta jest szczególnie istotna w diagnozowaniu i inicjalnym wykrywaniu niewielkich albo słabo widocznych zmian. Dzięki jej wykorzystaniu możliwe jest wykrycie zmian we inicjalnym stadium co znacząco polepsza rokowania dotyczące leczenia. Precyzyjnieszą diagnostykę umożliwa także funkcja wzmocnienia strukturalnego. Wzmocnienie strukturalne jest uzyskiwane przez elektroniczne wzmocnienie struktury obrazu. Funkcja ta pozwala na lepszą wizualizację drobnych struktur błony śluzowej wpływając na znacząco lepsze diagnozowanie zmian i poprawność rozpoznania. Innowacyjne videolaryngoskopy stanowią aktualnie bardzo zaawansowaną technologicznie alternatywę dla konwencjonalnych laryngoskopów. Zaopatrzone w kamery o wysokiej rozdzielczości (HD) i zintegrowane monitory LCD zapewniają właściwą wizualizację celu. Umożliwiają transmisję obrazu w okresie rzeczywistym do zewnętrznych urządzeń i monitorów, co pozwala na obserwację jak i rejestrację dokonywanych czynności i procedur medycznych.

Inwestycja w endoskopię

Wydatek samego endoskopu kształtuje się w okolicach 100 tys. zł. Z kolei prócz endoskopu wymagany jest tor wizyjny z urządzeniami dodatkowymi (pompy, diatermie), który w zależności od konfiguracji wynosi od około 50-200 tys zł.
Wydatek videolaryngoskopu, który umożliwia najdokładniejszy pomiar spośród wszystkich laryngoskopów, szacowany jest między 20 a 50 tys. złotych. Wydatki te nie są niskie, szczególnie jeżeli weźmiemy pod uwagę wyposażenie całej pracowni.
Wydatek ten jednak błyskawicznie się zwraca. Precyzyjniejsza diagnostyka umożlwia szybkie leczenie i zapobiega postępowi dolegliwości. To natomist natomiast przedkłada się na oszczędności, bo wydatki leczenia dolegliwości w zaawansowanym stadium są nieporównanie większe.