Nowy przepis zlikwiduje szpitalne NZOZ-y definicja

Co znaczy:

Zmiany w ustawie o działalności leczniczej

Nowy przepis zlikwiduje szpitalne NZOZ-y

Projekt nowej ustawy o działalności leczniczej wprowadza kilka rewolucyjnych zmian. W najwyższym stopniu dyskusyjna to ta ograniczająca możliwości prowadzenia szpitali poprzez firmy kapitałowe z kapitałem przynajmniej 5 mln zł.

Robert MołdachAutor: Robert Mołdach

Liczący 210 artykułów i 142 strony tekstu projekt ustawy o działalności leczniczej jest aktem mającym cechy konstytucji sektora opieki zdrowotnej. Ustawa, jeżeli zostanie przyjęta w proponowanej postaci z niezbędnymi poprawkami, uporządkuje zasady świadczenia usług zdrowotnych poprzez podmioty o różnej formie organizacyjnej a również publicznym i prywatnym charakterze własności. Dla przedsiębiorców projekt wprowadza kilka regulacji o rewolucyjnym charakterze. Pierwsza, w najwyższym stopniu dyskusyjna, to wymóg prowadzenia szpitala w formie firmy kapitałowej, z o.o. albo akcyjnej, z kapitałem zakładowym (akcyjnym) przynajmniej 5.000.000 zł. Jak wyjaśnił 8 października minister Marek Haber obecnym na posiedzeniu Trójstronnego Zespołu do spraw Ochrony Zdrowia partnerom społecznym, celem takiego wymogu jest zapewnienie należytego wyposażenia i poziomu opieki w warunkach szpitalnych. O ile można zgodzić się z intencją projektodawcy, o tyle sposób realizacji tego postulatu nasuwa wątpliwości natury zasadniczej. Konieczny do prowadzenia działalności pieniądze zakładowy firmy będzie zależeć od rozmiaru i charakteru jej działalności. Jego rozmiar w pierwszej kolejności powinna wynikać z analizy ekonomicznej przedsięwzięcia. Zwłaszcza będzie on odmienny w zależności od tego czy firma świadczy usługi w ramach chirurgii jednego dnia, chirurgii planowej czy tworzy pełnoprofilowy szpital z zapleczem anestezjologicznym i intensywnej terapii. Można się spierać w szczegółach, lecz 5.000.000 zł z grubsza odpowiada potrzebom w dziedzinie kapitałów własnych niewielkiego lecz zrealizowanego w sposób kompleksowy szpitala. Jednak w razie szpitala chirurgii jednego dnia to jest stawka wielokrotnie przesadzona i zdecydowanie zbędna. Idąc dalej zachodzi uzasadnione pytanie po co w takim razie placówki chirurgii jednego mają mieć wymóg działać w formie firmy kapitałowej, jeżeli ich potrzeby kapitałowe są ograniczone. Ze względów podatkowych szereg z nich jest prowadzonych aktualnie z powodzeniem w formie firmy jawnej czy komandytowej. Owszem, jest faktem, iż swoboda w tym zakresie doprowadziła w niektórych regionach państwie do wypaczeń. Trudno nazwać gdyż szpitalem jednostkę o cechach gabinetu lekarskiego, która wynajmuje salę operacyjną w zaprzyjaźnionym szpitalu publicznym dwa razy w miesiącu na parę godz., rejestruje się jako NZOZ i kontraktuje z NFZ zabiegi z zakresu chirurgii jednego dnia o wartości nie przekraczającej 50.000 zł rocznie. Jednak zaproponowany poprzez Ministra Zdrowia sposób uregulowania tego problemu jest kompletnie nieodpowiedni. Limit 5.000.000 zł będzie użyty jak topór w relacji do dziesiątek jeżeli nie setek NZOZów sprawnie zarządzanych i profesjonalnie realizujących świadczenia szpitalne. jeżeli jak twierdzi Minister Marek Haber ministerstwu naprawdę zależy na tym aby obszar szpitali prywatnych był mocnym i znaczącym partnerem, to dyskusyjna klasyfikacja powinna mieć inny kształt. Ponadto powinien jej towarzyszyć zestaw działań w formie programu wsparcia przekształceń, konsolidacji i dokapitalizowania sektora prywatnego podobnie jak uczyniono to w relacji do SPZOZ-ów w ramach planu B. W przeciwnym razie trudno będzie uwierzyć w pozytywne intencje Ministra Zdrowia wobec świadczeniodawców prywatnych. Dyskusyjność propozycji projektu ustawy na tym się jednak nie kończy. Wymaga ona aby w firmie prowadzącej szpital nie występowało uprzywilejowanie partnerów w formie prawa głosu, prawa do dywidendy czy uprawnień specjalnych, jak na przykład powoływanie jej władz. Praktyka rynku tu jest kompletnie odmienna i trudno sobie wyobrazić wprowadzenie takich ograniczeń. również w dziedzinie konkurencji podmiotów publicznych i prywatnych projekt nie jest doskonały. Owszem zastrzega, iż usługi podmiotów publicznych muszą brać pod uwagę rachunek ekonomiczny, jednak do kalkulacji przyjmuje wydatki rzeczywiste. A jak można mówić o uczciwej konkurencji opartej o wydatek rzeczywisty gdy na przykład wielomilionowe wyposażenie zostało otrzymane poprzez placówkę publiczną w formie darowizny? Jak podkreśla jednak minister Marek Haber ministerstwo obstaje na stanowisku, iż usługi komercyjne będą mogły świadczyć tylko te podmioty publiczne, które przekształcą się do firmy kapitałowej. Działające w formie SPZOZ mają utrzymany zakaz działalności komercyjnej. Nadmienić należy, iż oprócz wątpliwych rozwiązań w dziedzinie organizacji lecznictwa szpitalnego, projekt ustawy o działalności leczniczej porządkuje szereg tematów szczególnie w obszarze SPZOZ. I aczkolwiek rezygnuje z obowiązku przekształcenia tych placówek do formy firmy kapitałowej, warunki pozostawania w formie SPZOZ czyni zdecydowanie nieatrakcyjnymi. Nie ujmując nakładowi pracy poświęconemu na jego przygotowanie, w obecnej formie projekt jest jednak nie do zaakceptowania poprzez środowiska prywatnych inwestorów ochrony zdrowia a jego przyjęcie oznaczałoby likwidację znaczącej ekipy szpitali prywatnych.